22 Ιανουαρίου 2013

Για τη Ρόζα [Απόστολος Θηβαίος]

























Αναδημοσίευση από 24Γράμματα


Κάποιοι είπαν πως αντίκρισαν απόψε στους δρόμους των Αθηνών την αδικοχαμένη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ήταν συντριμμένη, όλο στάχτη στο στόμα και το φόρεμά της. Ένα λευκό, μακρύ φουστάνι και στο πρόσωπό της φανερωμένες οι σφοδρότερες κακουχίες. Οι περισσότεροι επέδειξαν ψυχραιμία. Κατηγόρησαν τους υποστηρικτές του φαινομένου για νοσηρά οράματα, ναρκοληψίες και άλλα τέτοια. Οι καιροί των επαναστάσεων έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, τόνισε κάποιος γηραιός κύριος και έπειτα σώπασε, προσμένοντας καρτερικά. Όσοι όμως κοινοποίησαν το νέο αυτό, διατηρούσαν ένα αίσθημα ευφορίας. Μπορεί ετούτο να συγκριθεί με το ιουδαϊκό συναίσθημα για την εκπλήρωση της προφητείας. Όσοι πιστεύουν στο όραμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ γελούν και αγκαλιάζονται, τηλεφωνούν στους δικούς τους, κανονίζουν επισκεπτήρια στις φυλακές, προκειμένου να αναγγείλουν το χαρμόσυνο νέο. Μάλιστα σκέπτονται να οργανώσουν και μια σειρά αστικών δρώμενων στην περιοχή του ιστορικού κέντρου της πόλεως, ακολουθώντας, με το σχηματισμό μιας λιτανείας και με όλη την ευλάβεια που συνεπάγεται η κομματική τους ταυτότητα τα χνάρια της σπουδαίας αυτής γυναίκας. Λένε πως εκείνη περπάτησε κατά μήκος της οδού Αιόλου, έπειτα περιηγήθηκε με ενδιαφέρον στις πλατείες της οδού Σταδίου, ανησύχησε που είδε τόσους ανθρώπους με πρόσωπα δοκιμασμένα να συνωστίζονται στα μαρμάρινα σκαλοπάτια της ακαδημίας. Θα συλλογίστηκε ήδη πως απαιτείται σε κάθε περίπτωση ένας ικανός αριθμός απωλειών, έπειτα μελέτησε εκ νέου την τοπογραφία, ίσως δε να εννόησε εις άκρον εκείνο που λέγεται και προβλέπει την αίγλη για τα ερειπωμένα μνημεία. Η αποκρουστική τους όψη δεν ευθυγραμμίζεται με τόσο σπουδαίες, διαψευσμένες προσδοκίες, όπως εκείνες που συντηρεί η αγαπημένη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Είναι πια αρκετή σοφή για να γνωρίζει πως ετούτα τα παιδιά που είναι ντυμένα με το γούστο κακού ονείρου και περιφέρονται εκεί που ανατινάχτηκε κάποτε ο ήλιος, ετούτοι οι άνθρωπο με τη μυθώδη κομψότητα αδιαφορούν για τη μοίρα τους ολότελα και έτσι είναι αδύνατον  να πραγματοποιήσουν μια επανάσταση.
Η Ρόζα στέκει κλονισμένη εμπρός σε τούτο τον κόσμο που οδηγεί την εκπαίδευση, τη δουλειά, το επάγγελμα και τα γηρατειά, σχηματοποιώντας ένα ρεύμα, διόλου ευρύ, ικανό να αντιπαρατεθεί στην πιο παράδοξη στατιστική. Η Ρόζα στέκει ακίνητη, τα μάτια της στυλωμένα στο άδειο, θαυμάζει μόνο κάτι κτίσματα παλιά με κόκκινα, τρυφερά συνθήματα.
Απόψε κάποιοι είπαν πως είδαν την Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ήταν εμφανώς αδυνατισμένη, μα επέμενε να περπατά με τη γεύση μιας ιερής πείνας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: