Στιγμές

Δευτέρα, 10 Αυγούστου 2020

Εποχές [Χρήστος Ι. Βατούσιος]

ΕΠΟΧΕΣ

Ο μικρός έριξε στους ώμους του το πανωφόρι του πατέρα κι έφυγε για το χωράφι. Ίσα που ξημέρωνε.

Τ' άρβυλα γεμισμένα μ' εφημερίδες και για ζωνάρι τραγόσκοινο στο ύψος του θώρακα.

Χρόνια είχε να γελάσει και τα χείλη του σχημάτιζαν μια μόνιμη υπάκουη γραμμή.

Σαν ανέβηκε στο λόφο τραβώντας για το βιός τους κι αντίκρισε τη θάλασσα ταράχτηκε.

Δεν την έβλεπε πρώτη φορά, όμως σήμερα σα να 'χε κάτι το αλλόφερτο, το αλαργινό.

Τα κύματα τα ‘βλεπε κατσίκια που χοροπηδούσαν. Τα βότσαλα πολύχρωμα λουλούδια που λαμποκοπούσαν, κι ανάμεσα παιδιά, μαγεμένα γελαστά παιδιά, να ζυμώνουν όλο τ' απόσταγμα της ζωής σ' ένα τους γέλιο.

Βάλθηκε να τρέχει προς τη μεριά τους κουτρουβαλώντας, πέταξε τα παράτερα ρούχα του και άρχισε να φωνάζει γυμνός.

Κωστή, Λενιώ, Στράτο, ο χειμώνας πέθανε, τ' ακούτε πέθανε!

Πηγή: drasivrilissia.gr.

Κυριακή, 9 Αυγούστου 2020

Μες στη σιωπή σου [Θωμαή Ζορμπάκη]

Μες στη σιωπή σου
Μια πεταλούδα στέκει
Στα λευκά άνθη

Σάββατο, 8 Αυγούστου 2020

Από τους μύθους του Ivan Andreyevich Krylov σε μετ. Γιάννη Περγιαδίτη.

Πηγή: O Νουμάς, τεύχος 152 (1905).

ΤΑ ΔΥΟ ΒΑΡΕΛΙΑ

Τα δυο Βαρέλια ελεύθερα και μόνα
Επήραν δρόμο μιαν ήμερα· τόνα
Κούφιο ήταν κι αδειανό· μα τ’ άλλο
Γιομάτ’ ως πάνου με πιοτό που ευφραίνει
Της γης κάθε θνητό μικρό ή μεγάλο.
Το δεύτερ’ όμως πάντοτες πηγαίνει
Καταμεσής και πίσω από το πρώτο
Κυλώντας δίχως θόρυβο και κρότο,
Ενώ τ’ ολαδειανό χοροπηδώντας
Με βήματα τρελά κροτεί περνώντας
Και σύγνεφο στο δρόμο του σηκώνει...
Τον κόσμο στο ποδάρι και... τη σκόνη.

Σαν βλέπουν οι διαβάτες, που ‘χαν γνώση,
Αθεόρατο βαρέλι να ‘χει τόση
Ορμή και Τρέλα, σα «ναν το ‘χε πιάσει
Η μύγα», κάνουν τόπο να περάσει·
Μα το μωρό το πλήθος γιουχαρίζει
Το δεύτερο βαρέλι το γεμάτο,
Ενώ το ολαδειανό που πάει τρεχάτο
Θωρεί με θαυμασμό... κι ας μην τ’ αξίζει!

Θόρυβο τέτοιο κάνουνε συχνά
Κεφάλια που όλως διόλου είναι αδειανά·
Μ’ αυτός που ήρωας είναι αληθινά
Διαβαίνει σιωπηλός παντοτινά,
Κάθ’ έργο του και μόνο, που ωφελεί,
Αφήνοντας γι’ αυτόνε να μιλεί.

Παρασκευή, 7 Αυγούστου 2020

Ένα με τρόπο χαϊκού της verbascum acaule.

Λούζεται με φως

Της πανσελήνου

Με ρούχο το αλάτι

Πέμπτη, 6 Αυγούστου 2020

(χωρίς)

Πρωινή αχλή.

Δυο γλάροι στον πρόβολο.

Δίπλα μια βάρκα.

04.08.2020

Τρίτη, 4 Αυγούστου 2020

[στη Μυκηναϊκή Γέφυρα και το Φρούριο Καζάρμα στο Αρκαδικό Αργολίδας, 01.08.2020]

Στην περιοχή τού χωριού Αρκαδικό, στην Αργολίδα, βρίσκονται δυο σημαντικότατοι αρχαιολογικοί χώροι, ίσως όχι τόσο γνωστοί όσο πολλοί από τους αρχαιολογικούς χώρους ενός νομού, της Αργολίδας, στον οποίο συναντάται ένα μεγάλο μέρος από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μνημεία τής χώρας. Πρόκειται για την αρχαιότερη σε λειτουργία πέτρινη γέφυρα στην Ευρώπη, που ανάγεται στον 13ο π.Χ. αι. και το φρούριο Καζάρμα, εικόνες από τους οποίους ακολουθούν (Εδώ όλο το φωτογραφικό αφιέρωμα σε μορφή αρχείου pdf).

Το φρούριο Καζάρμα (σ.σ. η λέξη Καζάρμα, από το ιταλικό caserma: φρουραρχείο, σημαίνει φρούριο και ήταν η παλιά ονομασία τού χωριού Αγ. Ιωάννης, το οποίο βρίσκεται δίπλα στο Αρκαδικό) κατασκευάστηκε από τους Αργείους στον 4ο π.Χ. αι., για να ελέγχουνε την αρχαία οδό Άργους – Επιδαύρου, στα σύνορα των περιοχών που έλεγχαν οι πόλεις τού Άργους και της Επιδαύρου, και χρησιμοποιούνταν, με προσθήκες που είναι εμφανείς στην τειχοποιία του, αδιάλειπτα μέχρι και τη Φραγκοκρατία. Κατά την τουρκοκρατία εγκαταλείφθηκε. Βρίσκεται στην κορυφή λόφου, στις νότιες παρυφές τού οποίου υπάρχει μυκηναϊκός θολωτός τάφος, σε υψόμετρο 280 μ., έχει διαστάσεις 85μ. Χ 75μ., πλάτος τειχών 2,5 μ., τέσσερις πύργους και η είσοδός του ήταν από τα δυτικά. Σήμερα η πρόσβαση γίνεται πεζή από τα ανατολικά μέσω χωματόδρομου 400 περίπου μ. μήκους, ο οποίος όμως σταματά μερικές δεκάδες μέτρα από το φρούριο. Μετά η διαδρομή απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή καθώς γίνεται εκτός μονοπατιού.

Αναλυτικά για το φρούριο Καζάρμα εδώ: odysseus.culture.gr και kastra.eu.

Δευτέρα, 3 Αυγούστου 2020

Ανεπιθύμητα [verbascum acaule]

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΑ

Ξύπνησα

Μ’ έναν ιδρώτα

Τσούξιμο στα μάτια

Απ’ το παράθυρο έμπαινε φως

Από τη σίτα κάπνα

Καλοκαίρι!

Κανείς δεν κάπνιζε

Στην αυλή

Δυο σκυλιά τρομαγμένα

Παραδίπλα ζωγραφίζουν

Νεκρή φύση

Μαύρο τους πεύκους

Και ανάβουν κερί

Τα κυπαρίσσια

Αν είχες έρθει έχεις φύγει

Κάτι λόγια

Σα να ‘χα ακούσει

Ανέπαφα

Όπως ένα βλέμμα

Χωρίς φωτιά

Αυτή τη φυλάμε

Μακριά από μας

Κυριακή, 2 Αυγούστου 2020

[στο παράκτιο πολυβολείο, εποχής Β'ΠΠ, στη θέση 37°58'32"N 23°17'13"E, 31.07.2020]

Εδώ και και εδώ σε μορφή pdf είχαμε παρουσιάσει εικόνες από πέντε πολυβολεία στην περιοχή τής Κακιάς Σκάλας στη δυτική αττική. Εκτός αυτών, λίγες δεκάδες μέτρα ανατολικά τού τελευταίου, ανατολικά τής τρενογέφυρας, υπάρχει κι ένα ακόμη, εικόνες από το οποίο παρουσιάζουμε στο παρόν. Το εν λόγω πολυβολείο μάς είχε διαφύγει τότε καθόσον δεν φαίνεται από την παλιά γραμμή τού τρένου επί της οποίας είχαμε κινηθεί και το οποίο βρίσκεται αριστερά μας, όπως βλέπουμε τη δεύτερη φωτογραφία (χωρίς να είναι ορατό από εκεί λόγω των έργων διαμόρφωσης που είχανε γίνει για να περάσει η παλιά γραμμή τού τρένου Αθήνα – Κόρινθος). Το εντοπίσαμε πρόσφατα με τη βοήθεια χάρτη (wikimapia). Σημειώνουμε ότι στο σημείο εκείνο η γραμμή τού προαστιακού κινείται ακριβώς δίπλα στην παλιά γραμμή τού τρένου.