So glad we are – a Stranger'd deem [Emily Dickinson]

Πόσο είμαστε χαρούμενοι – μα υπό την ματιά ενός Ξένου

Πως είμαστε λυπημένοι –

Εκεί που Γιορτή ‘ναι

Εκεί πέφτει ένα Δάκρυ –

Ούτε πώς οι Εαυτοί μας δικαιολογούνται –

Μιας και μοιάζουν Θλίψη και Χαρά 

– Τόσο όμοιες, μια Χαρμολύπη –

Να αποφασίσει ένας Ξένος μεταξύ τους δεν μπορεί –

So glad we are – a Stranger'd deem

'Twas sorry, that we were –

For where the Holiday should be

There publishes a Tear –

Nor how Ourselves be justified –

Since Grief and Joy are done

So similar – An Optizan

Could not decide between –

329

Σχόλιο: Υπέροχο στη σύλληψή του ποίημα με μια εξαιρετική λεξιπλασία από την Dickinson: Optizan: αυτός που κρίνει αν κάποιος/α συναισθηματικά νοιώθει χαρά ή λύπη. Δεν επιχείρησα κάποια απόδοση στα ελληνικά, αλλά προτίμησα να παραλλάξω λίγο το ποίημα. Σε κάθε περίπτωση ο Stranger τού πρώτου στίχου και ο Optizan τού έβδομου μπορούνε να θεωρηθούν είτε ως διαφορετικά πρόσωπα (το οποίο κατά την άποψή μου είναι αυτό που εννοεί η Dickinson) είτε ως το ίδιο, το οποίο τελικά κατάληξε σε αμφιβολία λίγο μετά την πρώτη του άποψη.