από τον Οιδίποδα Τύραννο [μετ. Αρίστος Καμπάνης, 1911]

ΧΟΡΟΣ

 

Στροφή α΄

 

Είθε σ’ εμέ να είναι γραφτό

οι λόγοι μου και τα έργα μου
αγνά, σεμνά να είναι--
ότι, για τούτα, υπάρχουνε
νόμοι υψηλοί και υπέρτατοι,
που στον αιθέρα εγέννησε
πατέρας τους ο Όλυμπος.
Απ’ τους θνητούς δεν έγειναν,
δεν τους αποκοιμά η Λήθη--
Μεγάλη όσο και αγέραστη
μέσα τους κατοικεί θεότης.

Αντιστροφή α΄

Η ασέβεια τον τύραννον
γεννά, που απ’ τ’ ανομήματα
είναι γεμάτη--
άδικα ας είν’ και ασύμφορα
στον ίδιον τον εαυτό της.
Και αφού την υψηλότατην
κορφήν ανέβη, πέφτει
στην πιο δεινή τη στενοχώρια--
όπου και το γοργότατο
δεν την βοηθεί το πόδι.
Και στον θεόν εύχομαι,
κάποτε τον άφαντο φονιά
του Λαΐου να φανερώση.
Τον θεόν παρακαλώ
κράζω βοηθόν πάντα εγώ πάντα.

Στροφή β΄

Αλλ’ αν κανείς απότολμα,
με χέρια ή λόγια, κάμνει
και ούτε τους θεούς σέβεται
ούτε των θεών την Δίκην,
κακή ας τον συνεπάρη μοίρα
για την ανοσίαν τόλμην του.
Αν δίκαια το κέρδος του δεν το κερδήση
και τ’ ασεβή τα έργα του
εκείνος δεν τ’ αφήση,
αλλά θελήση τα ιερά
να εγγίση με τα βέβηλα τα χέρια του,
ποιος άνθρωπος θα καυχηθή
σε τέτοιες πως μπορεί στιγμές
απ’ την ψυχή του μέσα
τα βέλη του θυμού να διώξη;
Γιατί αν αυτά είναι τίμια--
τα έργα εγώ λατρεύοντας των Θεών--
ποια χρεία τον ιερόν χορόν
να χορεύω;

Αντιστροφή β΄

Ούτε στον ιερόν ναόν
των Δελφών
δεν θα πορεύωμαι,
ούτε και στων Αβών τον ναόν,
στην Ολυμπίαν ούτε,
αν οι χρησμοί δεν γείνουνε
φανεροί στους θνητούς όλους.
Αλλά, άναξ Ζευ, αν όσ’ ακούς
ορθά είναι, συ που βασιλεύεις
επάνω σ’ όλα, δέομαι
μην τ’ αμελήσης όσα σου ζητώ.
Γιατί οι θνητοί περιφρονούν
τους χρησμούς που για τον Λάιον
ειπώθηκαν, κι ο Απόλλων
έπαυσε να λατρεύεται
κ’ έτσι η θρησκεία χάνεται--η θρησκεία!
 

Πηγή εδώ