Ο δήμος της Μελίτης υπήρξε ένας από τους πολυπληθέστερους δήμους του «άστεως» των Αθηνών, όπου είχαν τις κατοικίες τους εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Θεμιστοκλής, ο Μιλτιάδης, ο Κίμων, ο Αλκιβιάδης, ο Επίκουρος κ.ά. Εκτεινόταν Ν και ΝΔ της Αρχαίας Αγοράς, σε περίοπτη θέση, στις βραχώδεις πλαγιές των Λόφων του Αγοραίου Κολωνού, των Νυμφών και της Πνύκας, με θέα προς τον Ιερό βράχο της Ακρόπολης, τον απέραντο ελαιώνα και τη θάλασσα και σε άμεση σύνδεση με τα πολιτικά κέντρα της Αθηναϊκής Αγοράς και της Πνύκας. Στην περιοχή της Μελίτης ήδη από τα αρχαϊκά χρόνια, στην κορυφή του Λόφου της Πνύκας, είχε διαμορφωθεί το κοίλο για τις συνελεύσεις της Εκκλησίας του Δήμου και είχαν ιδρυθεί τα σημαντικά ιερά του Διός (Λόφος Αγ. Μαρίνας) και των Νυμφών στον ομώνυμο Λόφο.
Στους κλασικούς χρόνους, όταν οι Δυτικοί Λόφοι Μουσών, Πνύκας και Νυμφών συμπεριελήφθησαν στο Θεμιστόκλειο περίβολο, ο δήμος της Μελίτης επεκτάθηκε στα βραχώδη υψώματα και παρουσίασε μεγάλη οικιστική ανάπτυξη με ένα πυκνό οδικό και υδροδοτικό σύστημα, πλήθος λατρειών και ιερών, εμπορικές και βιοτεχνικές δραστηριότητες. Η μείωση όμως της έκτασης του οχυρωματικού περιβόλου στα δυτικά με την κατασκευή του Διατειχίσματος, στα τέλη του 4ου αι. π.Χ., οδήγησε σταδιακά στη συρρίκνωση του δήμου και στην ανάπτυξη νεκροταφείου των όψιμων ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων κατά μήκος των οδικών αξόνων.
Σήμερα, τα λαξευμένα πάνω στο φυσικό βράχο οικιστικά κατάλοιπα του Δήμου Μελίτης, οικίες, ιερά, εργαστήρια, υδροδοτικά συστήματα, οδικό δίκτυο, σωζόμενες οχυρώσεις και τα ταφικά συγκροτήματα κ.λπ. φέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την ιδιωτική, τη δημόσια και την οχυρωματική αρχιτεκτονική και δίνουν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα εικόνα της πολεοδομικής συγκρότησης της αρχαίας Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου