The Plague [Christina Rossetti]

Η πανούκλα

«Ακούστε, το τελευταίο αλύπητο, στο μεσημέρι τού θανάτου, χτύπημα – 
Η πανούκλα είν’ εδώ», είπε τα δόντια του τρίζοντας ένας Τρελός,
Κι ευθύς τον έριξε στο κρεβάτι του κάτω. 
Τα χέρια του σφαδάζοντας στο λινό τυλιχτήκαν μαξιλάρι•
Κι αυτό ήταν όλο. Μαζί μ’ ένα απρόσεκτο ξέρασμα•
Ήτανε μεταξύ των συντρόφων του ο τυχερός.  (*)
Πόσο γρήγορα γίνεταί του το πνεύμ’ ασήμαντο: 
Άσπλαχνους τους άντρες οι τόσοι θάνατοι κάνουν. –
«Στην καρότσα ρίχτε τον, στο νεκροταφείο πάτε τον 
Και χώρο τόσο βρείτ’ ελεεινό για τόσους πολλούς.  
Μα μόν’ αυτό προσέξτε, το μόνο ξεκάθαρο, και κάντε:
Πίσω σας το νοσηρό, ζεστό, κρατήσετε αέρα 
Να μη σας μολύνει.» Λοιπόν!, υπάρχει κανείς
Που εδώ πενθεί για των νεκρών το πλήθος; 

The Plague

‘Listen, the last stroke of death’s noon has struck – 

The plague is come,’ a gnashing Madman said,

And laid him down straightway upon his bed.

His writhed hands did at the linen pluck;

Then all is over. With a careless chuck

Among his fellows he is cast. How sped (*)

His spirit matters little: many dead

Make men hard-hearted. – ‘Place him on the truck.

Go forth into the burial-ground and find

Room at so much a pitful for so many.

One thing is to be done; one thing is clear:

Keep thou back from the hot unwholesome wind,

That it infect not thee.’ Say, is there any

Who mourneth for the multitude dead here?

(*) Cast: εδώ έχει το νόημα αυτού που του έτυχε καλή ζαριά. 

Πηγή πρωτότυπου: voxpopulisphere.com.

Για την Christina Rossetti: wikipedia.org/Christina Rossetti και el.wikipedia.org/ Κριστίνα Ροσέτι.