Λίγες εικόνες από την κορυφή «Κούκος» (1.145 μ.), στον ορεινό όγκο «Λαγός», νότια τής κορυφής Καραβόλα, στην Πάρνηθα, και τη δολίνη, λίγα μέτρα νοτιότερά από αυτήν, είχανε παρουσιαστεί στο παρόν ιστολόγιο πριν από ενάμιση περίπου χρόνο.
Το ηλιόλουστο λαμπερό πρωινό τής 28ης Μάη 2024, ανέβηκα στην Πάρνηθα με σκοπό να περιπλανηθώ λίγο στον υπόψη ορεινό όγκο, στον οποίο η ψηλότερη κορυφή, «Λαγός» (1.152 μ.), βρίσκεται λίγο βορειότερα από την προηγούμενη, από την οποία τη χωρίζει μια αβαθής κοιλάδα, προϊόν βύθισης τού διαβρωμένου ασβεστολιθικού (καρστικού) υπεδάφους.
Η διαδρομή την οποία ακολούθησα έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Η άποψή μου, με βάση λόγους που θα αναφέρω αμέσως μετά και οι οποίοι στηριχτήκανε και στην παρούσα, είναι πως ο ορεινός όγκος «Λαγός» είναι μια μικρογραφία τού γειτονικού του «Πλατιού Βουνού». Όχι ως προς το ύψος τους αφού διαφέρουν ελάχιστα.: 1.171 μ. το Πλατύ Βουνό, 1.152 μ. ο Κούκος, αλλά για τις πολλές ομοιότητές τους συγκριτικά με τη μεγάλη διαφορά των εκτάσεων που απλώνονται: περί τα 7 χιλ. στρέμματα το Πλατύ Βουνό έναντι περί τα 1.000 περίπου στρέμματα ο «Λαγός».
Συγκεκριμένα:
-αμφότερων οι παρυφές πέφτουνε σε ρεματιές – πρακτικά οριοθετούνται σχεδόν πλήρως από ρεματιές,
-στις πλαγιές τους έχουνε πηγές (πολύτιμες για τα άγρια ζώα), οι οποίες αναβλύζουνε νερό όλο το χρόνο: αφενός Ρουμάνι, Κατσογιάννη, Πόρος, Κρόνιζα, Γκούρα και Αντύπα το Πλατύ Βουνό αφετέρου Παλαιοχώρι και Βιλιάνι ο «Λαγός» (σ.σ. εικόνες τους έχουνε παρουσιαστεί από όλες στο παρόν ιστολόγιο),
-έχουνε πολύ πεπλατυσμένες κορυφές και κατά τόπους απόκρημνες παρυφές,
-είναι ασβεστολιθικά βουνά,
-στις πεπλατυσμένες κορυφές τους, η υπόγεια διάβρωση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων από το νερό, δημιούργησε δολίνες και επιμήκη καρστικά βυθίσματα. Διάβρωση που συντελεί καταλυτικά στην αποθήκευση, μες στο βουνά, του όμβριου νερού και τη σταδιακή, όλο το χρόνο, έξοδό του μέσω των αναφερόμενων προηγούμενα πηγών,
-όταν χάθηκε από αμφότερα, λόγω φωτιάς, το 2007, το ελατοδάσος, η φυσική ποώδης βλάστηση κυριάρχησε.
Ο ορεινός όγκος «Λαγός», που μας ενδιαφέρει στο παρόν, βρίσκεται νοτιοδυτικά των παρυφών τής κορυφής Καραβόλα, δυτικά / νοτιοδυτικά τής τρίτης κατά ύψος κορυφής τής Πάρνηθας, Κακιά Ράχη (1.261 μ.), βόρεια τής περιοχής Παλαιοχωρίου (το οποίο στην πράξη βρίσκεται στις νότιες παρυφές του) και του ρέματος που περνά μεταξύ αυτού και της Κακιάς Ράχης και μετά το Παλαιοχώρι στρέφεται δυτικά, ανατολικά τού Πλατιού Βουνού και νότια τού Περδικόβραχου και της βαθιάς ρεματιάς που τα χωρίζει.
Ακολουθούν εικόνες από τη διαδρομή:
Από το ανοιξιάτικο πανηγύρι του κίτρινου και του πράσινου, εκατέρωθεν του κλειστού για τα οχήματα δρόμου, αμέσως μετά το Παλαιοχώρι:
Από τον πρώην χωματόδρομο, ανεβαίνοντας λίγο μετά την πηγή Βιλιάνι:
Από μια μικρή απόκλιση από το μονοπάτι στην βατή πλαγιά γεμάτη πέτρες και μια θάλασσα μικρών αγριολούλουδων cerastium candidissimum (στην πρώτη εικόνα το Πλατύ Βουνό):
Στο τέλος τού χωματόδρομου / μονοπατιού υπάρχουνε κολόνες κάποιου (στρατιωτικού μάλλον) κτιρίου που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και δολίνες στα πρώτα τους στάδια (στον προηγούμενο χάρτη έχουνε σημειωθεί όλα τα βυθίσματα / μελλοντικές δολίνες):
Συνεχίζοντας εκτός μονοπατιού (το πεδίο είναι βατό αλλά τα αγκάθια απαιτούνε προσοχή) πέρασα από ένα εκτεταμένο καρστικό κυκλικό αβαθές βύθισμα. Μελλοντικά, σε χρονικές κλίμακες πέρα από τα ανθρώπινα μέτρα, θα σχηματιστεί μια μεγάλη βαθιά δολίνη δεκάδων στρεμμάτων:
Η αβαθής κοιλάδα μεταξύ των κορυφών «Κούκος» και «Λαγός». Στο βάθος η κορυφή Καραβόλα και δεξιά η Κακιά Ράχη:
Το video που ακολουθεί από την κορυφή «Λαγός» (διακρίνονται μεταξύ άλλων, με τη σειρά: οι κορυφές Καραβόλα και η Κακιά Ράχη, οριακά η Πεντέλη και ο Υμηττός, οι κορυφές Αέρας και Κυρά, η κορυφή «Κούκος», το Άρμα, το Πλατύ Βουνό κ.λπ.):
Η κορυφή «Λαγός» από βόρεια:
Κατέβηκα προς το μονοπάτι, λίγες δεκάδες μέτρα ανατολικά, το οποίο συνάντησα στο σημείο με τον κούκο:
…και επέστρεψα μέσω του μονοπατιού στη ρεματιά, ανατολικά, που βγαίνει στο Παλαιοχώρι, ρεματιάς γεμάτης όμορφων λουλουδιών:
 |
| μοσχομπίζελο |
-στην επόμενη δυο χρυσόμυγες, πάνω σε λάβδανο, φροντίζουνε για τη διαιώνιση τού είδους τους:
 |
-το ολάνθιστο δέντρο πρόκληση για εκατοντάδες μέλισσες!:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου