Because I could not stop for Death [Emily Dickinson]

Because I could not stop for Death –
He kindly stopped for me –
The Carriage held but just Ourselves –
And Immortality.

We slowly drove – He knew no haste
And I had put away
My labor and my leisure too,
For His Civility –

We passed the School, where Children strove
At Recess – in the Ring –
We passed the Fields of Gazing Grain –
We passed the Setting Sun –

Or rather – He passed us –
The Dews drew quivering and chill –
For only Gossamer, my Gown –
My Tippet – only Tulle –

We paused before a House that seemed
A Swelling of the Ground –
The Roof was scarcely visible –
The Cornice – in the Ground –

Since then – ‘tis Centuries – and yet
Feels shorter than the Day
I first surmised the Horses’ Heads
Were toward Eternity –


Επειδή δεν μου ‘ταν μπορετό για το Θάνατο  να σταματήσω –
Ευγενικά Αυτός σταμάτησε για μένα –
Η Άμαξα κοντοστάθηκε, αλλά για Μας μονάχα –
Και την Αθανασία.

Οδηγούσαμε σιγανά – Τη βιάση δεν είχε στο μυαλό Του
Και να παραμερίσω είχα
Τη δουλειά μου και τον ελεύθερό μου επίσης χρόνο,
Για την Ευγένειά Του –

Το Σχολειό περάσαμε, όπου παίζανε τα Παιδιά
Στο Διάλειμμα – γύρω-γύρω κυκλικά –
Τα Χωράφια περάσαμε με τα γερμένα ν’ Ατενίζουν Σιτηρά –
Το Ηλιοβασίλεμα περάσαμε –

Ή μάλλον – Αυτό μας πέρασε – (*)
Την παγωμένη σκορπίζοντας Δροσιά, που ρίγη φέρνει –
Όπως σε Με, στο Αραχνοΰφαντο Φόρεμα
Και την Τούλινη Εσάρπα –

Σ’ ένα σα Σπίτι σταματήσαμε μπροστά
Εξόγκωμα στο Χώμα –
Η Στέγη φαινότανε μόλις –
Κι η Κορνίζα (**) – στο Έδαφος χωμένη –

Από τότε – Αιώνες πάνε – κι όμως
Πως ούτε να πέρασε φαίνεται μια Μέρα
Απ’ όταν μάντεψα πως  των Αλόγων οι Κεφαλές
Προς την Αιωνιότητα στραμμένες ήταν –


(*) H Emily Dickinson χρησιμοποιεί το He προσωποποιώντας το Ηλιοβασίλεμα.
(**) Το πάνω μέρος τού τοίχου με την υποδομή του όπου στηρίζεται η Στέγη.


Πηγή Πρωτότυπου: Emily Dickinson - The Complete Poems - No 712.