Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από ένα πολύ σημαντικό αρχαιολογικό μνημείο, στην περιοχή τής Αρχαίας Κορίνθου, το Ναό Δήμητρας και Κόρης καθώς και από δυο κρήνες (από τις οποίες η μια είναι ευρέως γνωστή ενώ η άλλη παντελώς άγνωστη) οι οποίες ανάγονται στα χρόνια τής τουρκοκρατίας. Όλα βρίσκονται δίπλα σε ένα όμορφο μονοπάτι στις βόρειες παρυφές τού Ακροκορίνθου.
Η μικρή διαδρομή, μήκους 2 περίπου χλμ. με την επιστροφή και 100 περίπου μ. υψομετρικής διαφοράς, την οποία ακολουθήσαμε, έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia, που προηγείται των εικόνων, ξεκινά από την Κρήνη Χατζής Μουσταφάς, που φτιάχτηκε το 1515 μ.Χ. είτε με μέριμνα τού Χατζή Μουσταφά λίγο πριν πεθάνει είτε προς τιμή του μετά που τον σκότωσε ένας Έλληνας. Βρίσκεται νότια τής πόλης τής Παλαιάς Κορίνθου, δίπλα στο δρόμο που ανεβαίνει προς το κάστρο τού Ακροκορίνθου.
Προηγήθηκε μια παράκαμψη για να επισκεφτούμε μια μικρή σπηλιά, που βρίσκεται δίπλα στο δρόμο.
Η Κρήνη Χατζής Μουσταφάς.
Το μονοπάτι αρχικά περνά πάνω από μια στάνη και ανάμεσα σε δυο ελαιοχώραφα.
Περνώντας τα ελαιοχώραφα, λίγες δεκάδες μέτρα αριστερά μας, βλέπουμε τον σχεδόν εγκαταλελειμμένο, χωρίς καμία σήμανση, με σκουριασμένη περίφραξη που σε πολλά σημεία έχει πέσει ή καταστραφεί, πνιγμένο σε χαμηλή βλάστηση, αρχαιολογικό χώρο του Ναού Δήμητρας και Κόρης.
Προτού τις εικόνες μεταφέρουμε το σχετικό συνοπτικό αλλά κατατοπιστικό κείμενο από το corinth-museum.gr
Ιερό Δήμητρας και Κόρης
Πρόκειται ίσως για το σημαντικότερο ιερό της Κορίνθου και ένα από τα μεγαλύτερα σε έκταση στον ελλαδικό χώρο. Κατά την πρώτη φάση του, ο χώρος του ιερού διαιρείται από κλίμακα που οδηγεί εκατέρωθεν σε σαράντα (40) χώρους εστίασης που χρονολογούνται στους αρχαϊκούς – κλασικούς χρόνους. Ο λατρευτικός χώρος αρχικά περιλάμβανε αυλή με μικρό ναό (οίκο) στο ένα άκρο και υπερυψωμένο άνδηρο με βωμό για θυσίες στη μια πλευρά. Κατά την επόμενή φάση που χρονολογείται περί τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. ο χώρος αναδιατάσσεται.
Η πρόσβαση πλέον γινόταν από ένα δωρικό πρόπυλο, ο ναός μεταφέρθηκε σε έξαρμα του βράχου, ενώ προστέθηκε και ένα μικρό θέατρο, χωρητικότητας εκατό (100) περίπου θεατών. Στην θέση του παλαιότερου ναού κατασκευάστηκε στοά. Το ιερό παύει να χρησιμοποιείται μετά το 146 π.Χ. Ο χώρος αρχίζει να επαναχρησιμοποείται περί τα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ. Τον 1ο αιώνα μ.Χ. οι χώροι εστίασης και η κλίμακα καλύφθηκαν, το πρόπυλο διευρύνθηκε και χτίστηκαν τρεις μικροί ιωνικοί ναοί. O κεντρικός ναός έφερε ψηφιδωτό δάπεδο.
Ένας από τους χώρους εστίασης κάτω από το πρόπυλο μετατράπηκε σε κτήριο ρωμαϊκής λατρείας, όπου αφιερώνονταν κατάδεσμοι (κατάρες). Το ιερό εγκαταλείφθηκε προς τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., ενώ από τον 6ο αιώνα μ.Χ. τμήμα του κατελήφθη από νεκροταφείο κεραμοσκεπών και κτιστών κιβωτιόσχημων τάφων.
Συνεχίσαμε το μονοπάτι ...
... το οποίο σύντομα αποδείχτηκε ότι είναι παλιός (ίσως και αρχαίος) δρόμος.
Στις επόμενες διακρίνεται μικρό αναλημματικό τοιχίο στο σημείο όπου το μονοπάτι διασταυρώνεται με ρέμα που έρχεται από τον Ακροκόρινθο.
Στις επόμενες το μονοπάτι συνεχίζει για μερικές δεκάδες μέτρα ως λιθόστρατο. Ένα σίγουρα παλιό έργο.
Στις επόμενες διακρίνεται μικρό αναλημματικό τοιχίο στο σημείο όπου το μονοπάτι διασταυρώνεται με ρέμα που έρχεται από τον Ακροκόρινθο.
Στις επόμενες το μονοπάτι συνεχίζει για μερικές δεκάδες μέτρα ως λιθόστρατο. Ένα σίγουρα παλιό έργο.
Στη θέση 37°53’50’’N 22°52’11’’E συναντήσαμε την Οθωμανική Κρήνη, η οποία δεν διακρίνεται από το μονοπάτι, εικόνες από την οποία ακολουθούν. Να σημειώσουμε ότι για τη συγκεκριμένη κρήνη μάθαμε από τη wikimapia (όπου κάποιος χρήστης από τη Γερμανία είχε σημειώσει τη θέση της) ενώ δεν βρήκαμε άλλες πληροφορίες στο διαδίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου