Διαβάστε ή κατεβάστε (σε μορφή pdf), ακολουθώντας το σύνδεσμο εδώ, το εκατοστό ένατο βιβλίο της σειράς "εν καινώ" των 24Γραμμάτων, με τίτλο: "Μια απόπειρα σκιαγράφησης του Χανς Φάλλαντα" του Γιώργου Νικ. Σχορετσανίτη.
Εισαγωγικό σημείωμα για το βιβλίο "Μια απόπειρα σκιαγράφησης του Χανς Φάλλαντα" του Γιώργου Σχορετσανίτη.
Ο Γιώργος Σχορετσανίτης στο νέο του βιβλίο με τίτλο: "Μια απόπειρα σκιαγράφησης του Χανς Φάλλαντα", το οποίο εκδίδεται μέσω της σειράς "εν-καινώ" του ηλεκτρονικού λογοτεχνικού περιοδικού 24Γράμματα, μας προσφέρει μια πολύ σημαντική μελέτη για το έργο του μεγάλου αυτού γερμανού, αντιναζιστή στα χρόνια που μεσουρανούσε ο ναζισμός στη Γερμανία, συγγραφέα, ο οποίος μάλλον δεν τυγχάνει στο ελληνικό κοινό της αποδοχής που θα του άξιζε. Η μελέτη του Γιώργου Σχορετσανίτη για τον Χάνς Φάλλαντα είναι η πρώτη που εκδίδεται σε βιβλίο για τον εν λόγω συγγραφέα και διατρέχει τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής και του έργου του.
Στην Ελλάδα έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν δύο μυθιστορήματα του Χανς Φάλλαντα, τα: "Μόνος στο Βερολίνο" (κατά δήλωση του Πρίμο Λέβι ενός "από τα ωραιότερα βιβλία για τη γερμανική αντίσταση κατά του ναζισμού", όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο της ελληνικής έκδοσης) και "Ο Πότης".
Δεν υπάρχει λόγος να μακρηγορήσω, αλλά θα κλείσω αυτό το, ελάχιστο εισαγωγικό / συνοδευτικό της έκδοσης του βιβλίου του Γιώργου Σχορετσανίτη, σημείωμα με:
-τον τίτλο του τελευταίου κεφαλαίου του μυθιστορήματος "Μόνος στο Βερολίνου": “Κι όμως υπήρξαν γερμανοί που αντιστάθηκαν στη χιτλερική τρομοκρατία” και
-μια φράση από το ίδιο βιβλίο: “Όλους πρέπει να μας ενδιαφέρει η πολιτική. Αν είχαμε ενδιαφερθεί εγκαίρως, τώρα δεν θα ζούσαμε έτσι, δεν θα είχαμε τους ναζιστές να μας κυβερνούν...”,
καθόσον συνιστούν την ουσία του έργου του μεγάλου αυτού γερμανού συγγραφέα και ιδίως το δεύτερο μια διαπίστωση και παραίνεση σε διαρκή ισχύ.
Γιώργος Πρίμπας
Χανς Φαλλάντα Του Γ. Σχορετσανίτη [Απόστολος Θηβαίος]
Κάθε φορά που δημοσιεύονται οι εργασίες του κυρίου Σχορετσανίτη, είμαι βέβαιος πως κάτι καινούριο θ΄ανακαλύψω. Η αξία των βιβλίων του συνίσταται στην ευγένεια της γραφής και την πρωτοτυπία των θεμάτων. Τόπων και ανθρώπων, καθώς έπειτα από τις ταξιδιωτικές του αναμνήσεις, που αποτελούν ταυτόχρονα και γνήσιες ανταποκρίσεις απ΄άλλους, ξένους κόσμους, ο συγγραφέας πλησιάζει τα πρόσωπα.
Μορφές όπως αυτή του Χανς Φαλλάντα συνοψίζουν σ΄ένα επαρκέστατο επίπεδο το ειδικό βάρος τολμηρών ψυχών σε φλεγόμενους καιρούς. Η αναφορά στον Γερμανό λογοτέχνη, πάντα σε ισορροπία ανάμεσα στην αξία του έργου του και την πραγματική ζωή που το στηρίζει, συνιστά την επανεμφάνιση ενός αυθεντικού νεορεαλιστή, ενός που στα χνάρια του Σελίν, καταγράφει όλη την ειρωνεία του κόσμου στην πιο σκληρή εποχή του.
Διαβάζω απ΄ την εισαγωγή για την τοξιμανία, τη δύσκολη ζωή, την ανέχεια. Η ζωή του Φαλλάντα κατέχει μια ξεχωριστή σημασία, καθώς μεταφράζει εκείνη την αίσθηση του Βερολίνου, σπαρμένου μ΄ότι απέμενε από μια χώρα και ίσως μια ολόκληρη ήπειρο. Σ΄αυτές τις περιπτώσεις κανείς γράφει όσα ακριβώς παρατηρεί. Κάτι σαν την επιβεβαίωση στην τοποθέτηση της Άννας Πρου, όταν ομολογεί πως η παρατήρηση είναι πρωτίστως ταλέντο.
Σε μια εποχή που συλλέγονται τα υλικά για τα καινούρια τείχη, ο συγγραφέας ανασύρει ένα διαρκώς διαχρονικό πρόσωπο. Όταν αναζητούμε και όταν κατατάσσουμε, το παράδειγμα του Χανς Φαλλάντα αρκεί για να διαψεύδει τις εφήμερες μόδες.
Απόστολος Θηβαίος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου