Εικόνες από το τείχος τού Ιουστινιανού, στον Ισθμό τής Κορίνθου, (ή Εξαμίλιον Τείχος), παρμένες από τα σωζόμενα σήμερα τμήματα τού Τείχους στα σημεία που διασταυρώνεται αφενός με την παλαιά εθνική οδό Αθηνών Πατρών αφετέρου με την Ολυμπία Οδό και τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο, είχαμε παρουσιάσει εδώ.
Θυμίζουμε ότι ξεκίνησε να χτίζεται το 408 μ.Χ. επί αυτοκράτορα τού βυζαντίου Θεοδόσιου του Β’ για να προστατέψει την Πελοπόννησο από τις εισβολές από βορρά διαφόρων βάρβαρων φύλων.
Διέτρεχε όλο τον Ισθμό και τα άκρα του βρισκόντουσαν το μεν ένα στον Κορινθιακό κόλπο (λίγο βορειότερα από το σημερινό λιμάνι της Κορίνθου) το δε άλλο στον Σαρωνικό κόλπο (λίγο νοτιότερα από το σημείο στα Ίσθμια όπου η διώρυγα της Κορίνθου συναντά τον Σαρωνικό).
Την εποχή του Ιουστινιανού κατασκευαστήκανε πύργοι για την ενίσχυσή του. Λόγω όμως της εύκολης πρόσβασης τής Πελοποννήσου από τη Στερεά Ελλάδα μέσω της θάλασσας (κυρίως του Κορινθιακού κόλπου) η αξία του στην ασφάλεια τής Πελοποννήσου αποδείχτηκε πολύ μικρή. Το 1415 επί αυτοκράτορα του βυζαντίου Μανουήλ του Β’ έγιναν εργασίες συντήρησης και συμπληρωματικά οχυρωματικά έργα. Τελικά το 1446 ο Μουράτ το κατέλαβε και το κατάστρεψε με κανόνια.
Στο παρόν (βλέπε όλο το φωτογραφικό αφιέρωμα εδώ) παρουσιάζουμε εικόνες των σωζόμενων μερών τού τείχους, από την περιοχή τών Ισθμίων Κορίνθου, και του φρουρίου, τα οποία βρίσκονται εντός των ορίων τού αρχαιολογικού χώρου τών Ισθμίων, μεταξύ της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου (είναι η οδός που συνδέει τα χωριά τών Ισθμίων και της Κυράς Βρύση) και της Ε.Ο. Ισθμού Αρχαίας Επιδαύρου, δυτικά τού σημείου συμβολής τους, πλην των τεσσάρων (4) τελευταίων εικόνων (του φωτογραφικού αφιερώματος σύμφωνα με τo ανωτέρω link), που ληφθήκανε τρία (3) περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικότερα, κατά μήκος τής Ε.Ο. Ισθμού Αρχαίας Επιδαύρου. Να σημειώσουμε μόνον ότι μέρος των δομικών υλικών που χρησιμοποιηθήκανε στην κατασκευή τού φρουρίου και του τείχους προήλθαν από τον αρχαίο ναό τού Ποσειδώνα (τα ελάχιστα σωζόμενα μέρη του βρίσκονται μες στον αρχαιολογικό χώρο των Ισθμίων). Διακρίνονται στο τείχος αλλά και διάσπαρτα στο χώρο. Ας μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στους πρώτους αιώνες τής εκχριστιανισμένης ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όταν τα αρχαία ιερά αντιμετωπιζόντουσαν ως εχθρικά κτίρια άξια είτε καταστροφής είτε μετατροπής τους σε χριστιανικούς ναούς. Δυστυχώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου