13 Οκτωβρίου 2021

[στο Όρος Σκάρπα, 09.10.2021]

Το όρος Σκάρπα είναι ένα χαμηλό βουνό τής βορειοανατολικής Αττικής, το οποίο βρίσκεται βορειοδυτικά τού όρους Αγριλίκι, βορειοανατολικά τού Διονυσοβουνίου, νοτιοδυτικά τού φαραγγιού Μαραθώνα με τα θερμοκήπια (να σημειώσουμε ότι βόρεια του εν λόγω φαραγγιού βρίσκεται ο λόφος Κοτρώνι με την αεροπορική στρατιωτική βάση) και νοτιοανατολικά τής περιοχής τής Σταμάτας και ο κάμπος Κουκουνάρθι. Έχει μέγιστο υψόμετρο 573 μ. και μέχρι την 21η Αυγούστου 2009 ήταν κατάφυτο από πεύκα, τα οποία κατακαήκανε στη φωτιά, που ξεκίνησε το βράδυ τής μέρας εκείνης, από το Σέσι Γραμματικού και μες σε ένα βράδυ έφτασε στα όρια τής Ραφήνας έχοντας κάψει 210.000 στρέμματα πευκοδάσους κυρίως και καλλιεργειών. Το δάσος ευτυχώς σήμερα ανακάμπτει, αλλά πλέον εκτός από τα πεύκα σε πολύ μεγάλες εκτάσεις κυριαρχεί και πυκνή χαμηλή βλάστηση, κυρίως από πουρνάρια εξ αιτίας των οποίων κάποια μονοπάτια έχουνε σβήσει.
Το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο τού όρους Σκάρπα είναι οι δυο δολίνες στο διάσελο μεταξύ των κορυφών του. Ιδίως η μικρότερη στα ανατολικά.
Εδώ να θυμίσουμε ότι μια δολίνη είναι ένα βύθισμα, το οποίο ενίοτε φτάνει σε βάθος εκατοντάδων μέτρων, σε ασβεστολιθικούς ορεινούς όγκους, το οποίο οφείλεται στη διάβρωση τού υπεδάφους από το νερό και σε υποχώρηση του εδάφους. Σε αρκετές περιπτώσεις στη θέση μιας δολίνης σχηματίζεται μόνιμη ή εποχική λίμνη. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές δολίνες σε πολλά ασβεστολιθικά βουνά και λόφους. Ιδιαίτερα στην Αττική, ομορφότερη θεωρείται αυτή της Λίμνης Βουλιαγμένης.
Για να τις επισκεφτούμε μπορούμε να κινηθούμε από βόρεια, από το Φαράγγι τού Μαραθώνα (είναι η διαδρομή που επιλέξαμε) ή από δυτικά από τον Κάμπο Κουκουνάρθι, με το δρόμο (χωματόδρομο για λίγες εκατοντάδες μέτρα) να φτάνει σχεδόν στα όρια τής δυτικότερης.
Στο χάρτη που ακολουθεί έχουμε σημειώσει όλη τη διαδρομή που ακολουθήσαμε, η οποία διήρκεσε σχεδόν τρεις ώρες.


















Ξεκινήσαμε από το σημείο διασταύρωσης τής οδού Αυλώνος με το δασικό χωματόδρομο Μαραθωνοδρόμου Φειδιππίδη, τον οποίο ακολουθήσαμε μέχρι το χώρο των μικρών Ι.Ν. Οσίου Λουκά και Πρ. Ηλία. Στις τρίτη και τέταρτη εικόνα διακρίνονται το Φαράγγι τού Μαραθώνα και ο λόφος Κοτρώνι. Στο βάθος τής τέταρτης η χερσόνησος Κυνοσάργους Μαραθώνα και η Εύβοια.  





















Ο χώρος των Ι.Ν. Οσίου Λουκά και Πρ. Ηλία.


















Ο Ι.Ν. Οσίου Λουκά.


















Ο Ι.Ν. Πρ. Ηλία.

























Συνεχίσαμε και αφού περάσαμε από το χώρο μιας πίστας αγώνων ταχύτητας (μικρών) οχημάτων μοντελισμού ...



















... διανύσαμε τη δυτική μακρόστενη δολίνη.




















Κατόπιν συνεχίσαμε νοτιοανατολικά και μετά από 350 περίπου μ. συναντήσαμε την ανατολικότερη και ιδιαίτερα όμορφη δολίνη. Προσέγγιση δεν επιχειρήθηκε αφού θα χρειαζόντουσαν ανθεκτικές στα αγκάθια μπότες μέχρι το γόνατο ή γαλότσες.





















Συνεχίσαμε ανατολικά στο μονοπάτι, κάτω από την κορυφή τού όρους Σκάρπα, κινούμενοι μες σε ένα πολύχρωμο πανέμορφο τοπίο.






















Στις επόμενες ό,τι απέμεινε από ένα κριάρι, που θα ξέφυγε από το κοπάδι, το οποίο κατασπαράχθηκε / φαγώθηκε από λύκους ή τσακάλια ή (απίθανο πάντως) από αγριογούρουνα αν το πετύχανε τραυματισμένο.




















Λίγο μετά, σε ένα σημείο που εκτιμώ ότι θα μπορούσε να ανέβει κάποιος προς την κορυφή τού όρους Σκάρπα – αν και δεν υπάρχει μονοπάτι, η αραιή βλάστηση στην όχι κρημνώδη ασβεστολιθική πλαγιά δείχνει να επιτρέπει το ανέβασμα – το μονοπάτι σβήνει. Ευτυχώς η βλάστηση είναι σχετικά αραιή και διακρίνονται ανοίγματα που επιτρέπουν την κάθοδο στο δασικό χωματόδρομο, μέσω του οποίου επιστρέψαμε στο οικισμένο μέρος.


















Στην επόμενη διακρίνονται το Πεντελικό Όρος με κατσούλα, τα λατομεία μαρμάρου στο Διονυσοβούνι και αριστερά μικρό μέρος του φράγματος Ραπεντώσας. 


















Στην επόμενη το ανατολικό άκρο τής κορυφογραμμής τού όρους Σκάρπα.


















-----------------------------------------
























Να σημειώσουμε ότι κατάντη στο ρέμα, που κινούνταν δίπλα στο δασικό χωματόδρομο, με τον οποίο διασταυρώνεται, λίγο πριν μπούμε στο οικισμένο μέρος, υπάρχουνε φράγματα για να εμποδίσουνε πλημμυρικά φαινόμενα αλλά ασυντήρητα αφού τα χώματα έχουν σκεπάσει το ψηλότερο μέρος συγκέντρωσης των όμβριων νερών.



















Κλείνοντας να πούμε ότι ευελπιστώ να επιχειρήσουμε σύντομα ένα ανέβασμα στην κορυφή από δυτικά, κάτι μάλλον εύκολο αν το παλιό μονοπάτι από τον κάμπο Κουκουνάρθι υπάρχει ακόμα. Εναλλακτικά ίσως να επιχειρηθεί ένα ανέβασμα από ανατολικά από το σημείο που αναφέραμε νωρίτερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: