Όταν μιλάμε για πεζοπορία ή ορειβασία στην Πάρνηθα το μυαλό μας συνήθως πάει είτε στις νότιες πλαγιές της είτε τις ψηλότερες κεντρικές κορυφές της (Καραβόλα – Όρνιο – Αβγό – Κακή Ράχη –Πλατύ Βουνό κ.λπ) είτε στους ορεινούς όγκους και τα φαράγγια βόρεια τού οικισμού Φυλή, και τις εξαιρετικές διαδρομές που σου προσφέρει ο όμορφος και ταλαιπωρημένος από την ανθρώπινη αυθαιρεσία ορεινός όγκος τής Πάρνηθας σε αυτά τα μέρη.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως και στις βόρειες πλαγιές της δεν υπάρχουνε πολύ ωραίες διαδρομές, οι οποίες διατρέχουνε το μαγευτικό ανάγλυφό της, στους συγκριτικά χαμηλότερους ορεινούς της όγκους στα βόρεια όριά της.
Μια τέτοια διαδρομή ακολουθήσαμε το πρωινό τής 8ης Απρίλη 2023, νότια τού Αυλώνα, από τον οποίο περάσαμε οδικώς για να φτάσουμε στην αφετηρία μας, την περιοχή «Βούντημα», η οποία (διαδρομή) έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ξεκινήσαμε πεζή από το ανατολικό άκρο τής χορτολιβαδικής περιοχής «Βούντημα», την οποία διασχίσαμε. Μια περιοχή με κάποιες λιγοστές και διάσπαρτες, εγκαταλελειμμένες πια, καλλιέργειες:
-στις επόμενες εικόνες, σε μια λακκούβα με νερό ένα σκουλήκι «ιχνογραφεί» καθώς κινείται στον αβαθή, λίγων εκατοστών βάθους, πάτο της:
-στις επόμενες εικόνες, το εκκλησάκι τού Αγ. Νικολάου και η παρακείμενη πηγή:
-από εκεί:
…ακολουθήσαμε το μονοπάτι, μες σε ένα πανέμορφο τοπίο, προς το εξωκκλήσι τής Αγ. Μαρίνας στο Βράχο, που ήταν ο προορισμός μας:
-στις επόμενες εικόνες, δύο αβαθείς με μεγάλη σχετικά είσοδο σπηλιές, λίγα μέτρα από το μονοπάτι (η πιο βαθιά έχει καπνισμένη οροφή):
-στις επόμενες εικόνες, λίγα μέτρα πριν το εξωκκλήσι τής Αγ. Μαρίνας στο Βράχο, μια σπηλίτσα και βραχοσκεπή:
-οι επόμενες εικόνες, από το χώρο τής Αγ. Μαρίνας στο Βράχο. Οι δύο τελευταίες από μια σπηλιά, τη φυσική είσοδο τής οποίας κλείνει το εξωκκλήσι τής Αγ. Μαρίνας, η οποία ήταν ο αρχικός ναός τής Αγ. Μαρίνας:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου