Οι κορυφές Κρισιγιώνα, 962 μ. υψ., και Κράκουρα, 964 μ. υψ., βρίσκονται σε μια πολύ κακοτράχαλη πεπλατυσμένη προεξοχή βράχου (εφεξής: «Βράχος»), γύρω στα 280 στρέμματα έκτασης, επιμήκη με 1.100 περίπου μ. μέγιστο μήκος και 280 περίπου μ. μέγιστο πλάτος, με διεύθυνση ΒΔ/Δ-Α/ΝΑ. Τα ανατολικά, τα νότια και τα βόρεια (ανατολικότερα τής Κρισιγιώνας) όρια τής υπόψη περιοχής είναι κρημνώδη. Βρίσκεται δυτικά τής Ντράσιζας με τις «Ρόγες Λούτσας» και τα ερείπια τού μεσαιωνικού οικισμού των Σαρακατσάνων βοσκών.
Το πρωινό τής 3ης Μάη 2024, ξεκινήσαμε πεζή από το σημείο, στο Παλαιοχώρι Πάρνηθας, από όπου δεν επιτρέπεται η περαιτέρω κίνηση οχημάτων. Η διαδρομή, οικεία μέχρι το Διάσελο Πανός και κατόπιν το δασικό χωματόδρομο, ο οποίος διατρέχει τις βόρειες πλαγιές τού Πλατιού Βουνού, έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Οι εικόνες που ακολουθούν είναι από τις «Ρόγες Λούτσας» και μετά, από σημεία δηλαδή που δεν έχουνε παλαιότερα παρουσιαστεί εικόνες.
O «Βράχος», πάνω στον οποίο ξεχωρίζουνε κάπως οι κορυφές του: Κρισιγιώνα (δυτικά/αριστερότερα) και Κράκουρα (ανατολικά/δεξιότερα). Η εικόνα λήφθηκε από τον δασικό χωματόδρομο, στα νοτιοανατολικά όρια τής Ντράσιζας:
Οι επόμενες από μια από τις «λούτσες»• ένας ύμνος στη μανία τής ζωής να υπάρχει! Σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα, μες στο ρηχό πρόσκαιρο νερό, αμέτρητοι γυρίνοι! Θα ζήσουν εκεί, όσες μέρες διατηρείται το λιγοστό νερό, θα γεννήσουνε τα αβγά τους μες στη λάσπη, θα πεθάνουνε μόλις αυτό εξατμιστεί• κατόπιν τα αβγά τους θα περάσουνε το καυτό καλοκαίρι μες στο ξεραμένο πια χώμα και αργότερα, όταν ξαναγεμίσει με νερό θα βγούνε οι νέοι γυρίνοι να συντηρήσουνε τον κύκλο τής ζωής τους.:
Ακολουθώντας τον σχεδόν παρατημένο δασικό χωματόδρομο, στις νότιες παρυφές τού «Βράχου», στο ύψος των πινακίδων (που δείχνουν αριστερά προς πηγή Γκούρα και δεξιά προς Μαυρόρεμα και Λημικό), συνεχίζουμε ευθεία.:
Λίγες εικόνες από τη διαδρομή στον παλιό δασικό χωματόδρομο.:
Φτάνοντας στο τέλος τού παλιού δασικού χωματόδρομου, το μονοπάτι που υποδεικνύεται από εκεί και πέρα σε χάρτες (π.χ. το topoguide) έχει χαθεί (σ.σ. υποθέτω μετά τη φωτιά τού 2007 και την καταστροφή τού ελατοδάσους δεν θα χρησιμοποιήθηκε παρά ελάχιστα). Όμως επειδή το κακοτράχαλο τοπίο είναι βατό, είναι χρήσιμο να ακολουθηθεί η διαδρομή τού παλιού μονοπατιού παρά να προσπαθήσει κανείς να συνεχίσει στο περίπου. Έχοντας σημειώσει το υπόψη μονοπάτι στο wikimapia, ακολουθήσαμε τη διαδρομή του (σ.σ. αρχικά στρέφεται για λίγο βόρεια αλλά σύντομα ανατολικά) και αυτό βοήθησε πολύ στην οικονομία χρόνου και δυνάμεων.
Στην επόμενη, στο βάθος, η Ράχη Καραμανλή.:
Η κορυφή Κρισιγιώνα:
Οι επόμενες από την κορυφή Κρισιγιώνα, με τον Αίολο στα καλύτερά του…:
-προς τα νότια και νοτιοανατολικά. Αριστερά το Πλατύ Βουνό και δεξιά του το Άρμα:
-προς τα δυτικά:
-προς τα ανατολικά. Αριστερά η κορυφή Καραβόλα και δεξιά το Πλατύ Βουνό. Ανάμεσά τους, στο ύψος που λήφθηκε, η κορυφή Κράκουρα:
-προς τα βόρεια και βορειοδυτικά. Στο βάθος η Χαλκίδα.:
Μικρή στάση και συνεχίσαμε ανατολικά, στην κακοτράχαλη κορυφογραμμή, προς κορυφή Κράκουρα. Στην επόμενη διακρίνεται η κορυφή Κρισιγιώνα από ανατολικά:
Η κορυφή Κράκουρα.:
Συνεχίσαμε λίγο ακόμα ανατολικά…
…και μετά στραφήκαμε νοτιοανατολικά, σε τοπίο πολύ κακοτράχαλο, για να βγούμε στο δασικό δρόμο από κάτω – είναι αυτός που είχαμε πάρει ερχόμενοι (σ.σ. μας φάνηκε πιο εύκολο από το να γυρίσουμε πίσω στην Κρισιγιώνα, να κατεβούμε από το «Βράχο» και να γυρίσουμε ανατολικά προς τα ερείπια τού οικισμού των Σαρακατσάνων βοσκών, συνεχίζοντας στο σβησμένο μονοπάτι).
Φτάνοντας, μετά κάνα τέταρτο, στην άκρη του γκρεμού…
…ψάχνοντας λίγο, βρήκαμε ένα κατέβασμα λίγων μέτρων ύψους. Το καλό είναι ότι ο πολύ διαβρωμένος βράχος έχει σημεία να κρατηθείς και να πατήσεις για να κατέβεις και καλύτερα με το πρόσωπο στραμμένο προς αυτόν.
Κλείνω με ένα video από την επιστροφή, προς το καταπράσινο (σ.σ. με κυρίαρχη τη χαμηλή πια βλάστηση μετά τη φωτιά τού 2007, όταν κάηκε ολόκληρο το ελατοδάσος του) Πλατύ Βουνό.:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου