με την "αισθητική" τους

Μικρό απόσπασμα από τη συνέντευξη του Γιάννη Σμαραγδή στην Ελευθεροτυπία της 27.07.2013
[…]
-Πάντως βλέπω ένα φλερτ με τη ΝΔ. Για τον Αντώνη Σαμαρά, μάλιστα, είχατε βγει και είχατε πει είναι «ο καλύτερος καπετάνιος», ο άνθρωπος που θα σώσει το καράβι της Ελλάδας. Α, ναι και πως είναι «ωραίος»!
ΓΣ: Ναι, είχα πει πως είναι ψηλός και όμορφος. Δεν είναι;
-Μα αυτό είναι το πρόβλημα;
ΓΣ: Ναι, η ομορφιά έχει σημασία. Ο πρώτος μινωικός νόμος μιλούσε για την αξία της ομορφιάς.
-Εδώ ο κόσμος καίγεται, άνθρωποι απολύονται και πεινάνε και μας ενδιαφέρει το ύφος του κ. Σαμαρά; 
ΓΣ: Μα οι καλλιτέχνες ασχολούνται με την ομορφιά. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά των πολιτικών αναλυτών, των δημοσιογράφων, των επιστημόνων.
-Δηλαδή δεν σας ενδιαφέρει να γυρίσετε μια ταινία για όσα συμβαίνουν γύρω μας;
ΓΣ: Όχι. Δεν είναι αυτή η δουλειά της τέχνης. Η τέχνη δημιουργεί οροπέδια καταφυγής της ανθρώπινης ψυχής. Δεν αντιγράφει ούτε ερμηνεύει τη ζωή.
-Και ποιος λέει πως δεν απευθύνεσαι στην ψυχή όταν μιλάς για όσα μας ταλανίζουν;
ΓΣ: Μα η ψυχή πρέπει να λιπαίνεται. Ο Ντα Βίντσι, όταν έκανε την Τζοκόντα, ασχολήθηκε με το αν υπήρχαν γύρω του λιμοί και καταποντισμοί;  Όχι. Ο Θεοτοκόπουλος ασχολήθηκε με την ιερά εξέταση και τος ανθρώπους που καίγονταν; Όχι Ασχολήθηκε με τα αρχέτυπα του Κακού. Ο Καζαντζάκης στην Κατοχή έγραψε το πιο χαρούμενο έργο του, τον «Ζορμπά».
-Μου λέτε δηλαδή πως οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να παίρνουν θέση;
ΓΣ: Άλλο αυτό, ως Σμαραγδής έχω άποψη. Πάρτε τους νέους κινηματογραφιστές. Παίζουν με τα άνθη του κακού, καταπιάνονται με θέματα νοσηρά. Τι προτείνουν όμως στον κόσμο; Γιατί δεν κατάφεραν να ακουμπήσουν τι κοινό; Η τέχνη δεν πρέπει να είναι καταγγελτική. Η τέχνη είναι παρηγορητική.
-Δεν υπάρχουν σπουδαίοι πολιτικοί σκηνοθέτες;
ΓΣ: Γιατί, θεωρείτε πως θα μείνει ο Όλιβερ Στόουν; Οι πολιτικές ταινίες ήταν στη μόδα πριν 20 χρόνια. Μόνο οι σκηνοθέτες που μιλούν για θέματα διαχρονικά, αιώνια, θα μείνουν στην ιστορία.
[…]