Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από τη διαδρομή, την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 5ης Νοέμβρη 2022, στην Πάρνηθα. Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί.
Με αστεράκι το σημείο εκκίνησης, ήτοι το σημείο όπου ο δρόμος, όπως πάει προς Μπάφι κλπ, διακλαδίζεται σε αυτόν που πάει δεξιά στο Casino και αυτόν που συνεχίζει στην Πάρνηθα. Στην επιστροφή ανέβηκα με το τελεφερίκ. Να σημειώσω ότι θα ήταν πολύ πιο βολικό να αφήσω το αμάξι στο πάρκινγκ τού Casino, στους Θρακομακεδόνες, και να ανέβω με το τελεφερίκ, αλλά το τελεφερίκ για το κοινό είναι διαθέσιμο μετά τις 9.30 πμ και ο ιστολόγος γενικά είναι του πολύ πρωινού.
Η εικόνα, όπως φαινόταν από τη λεωφόρο Πάρνηθας, του σκεπασμένου με χαμηλή νέφωση λεκανοπεδίου τής Αθήνας ήτανε μαγευτική!
Ακολουθούν εικόνες από το μονοπάτι προς Μπάφι.
- Στη δεύτερη ένας παλιός δανειοθάλαμος. Με αυτό το όνομα, που μόνο σε αυτό που είναι δεν παραπέμπει, χαρακτηρίζονται χώροι από τους οποίους εργολάβοι παίρνουν αδρανή υλικά.
- Η τελευταία λήφθηκε από τη βεράντα τού χώρου αναψυχής στο Μπάφι.
Το Φλαμπούρι…
… από το οποίο ακολουθώντας το μονοπάτι νότια φτάνεις στην κορυφή Φλαμπουράκι με υπέροχη θέα προς το λεκανοπέδιο. Το πρωινό μάλιστα τής 5ης Νοέμβρη 2022, με τη χαμηλή νέφωση να επιμένει, η εικόνα βροντοφωνάζει για το πόσο όμορφη παραμένει να είναι η αττική γη ακόμα και τώρα, μετά από ένα σχεδόν αιώνα καταπάτησης και ποικίλων ανθρωπογενών καταστροφών. Από την κορυφή Φλαμπουράκι ξεκινάει το μονοπάτι «Στην Κόψη», το οποίο κατεβαίνει την απόκρημνη επικλινή κορυφογραμμή προς τους Θρακομακεδόνες και συνίσταται μόνο για πολύ έμπειρους ορεινούς πεζοπόρους και κυρίως όχι μόνους.
Από εκεί πήρα το μονοπάτι, στο σπαρακτικό καμένο τοπίο, προς τα ανατολικά και μετά νότια, προς Θρακομακεδόνες. Ακολουθούν εικόνες από το εν λόγω μονοπάτι.
Η σπηλιά «Κιούση».
---
Στην επόμενη: Η πέτρα, η οποία, όπως και πολλές άλλες, τοποθετήθηκαν από τους ορειβάτες, οι οποίοι εισήλθανε πρώτοι στο μονοπάτι, αμέσως μετά την περσινή λαίλαπα, για να σημειώσουνε το μονοπάτι, ώστε οι εθελοντικές (να το τονίσουμε!) ομάδες, που θα το συντηρούσανε μετά, να το έβρισκαν εύκολα, μες στα χορτάρια, τα οποία είναι το πρώτο είδος βλάστησης που γενικά, μετά μια φωτιά, καλύπτει τις καμένες εκτάσεις σε ένα δάσος.
Η (άνυδρη πια) βρύση «Βαρελά».
Λίγο μετά, φτάνοντας στο ύψος της «Πέτρας Λιάγκου», η οποία είναι ένα από τα πρώτα αναρριχητικά πεδία στην Ελλάδα, έκανα μια παράκαμψη στο αχνό αλλά εύκολο μονοπάτι προς το λόφο, βορειότερά της.
Στη συνέχεια πέρασα από τους Θρακομακεδόνες προς το τελεφερίκ.
Στην επόμενη, στο βάθος πίσω από το εκκλησάκι Αγ. Γεωργίου «Βουρδούμπα», η κορυφή Φλαμπουράκι.
---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου