Αττική Τραγωδία.

Η τραγωδία γεννήθηκε στην αττική από το πνεύμα και την ιδιοφυία των αρχαίων ελλήνων και η αττική γη καταστράφηκε από την ηλιθιότητα των νεοελλήνων.

Την ώρα που γράφεται το παρόν μικρό κείμενο, μεσημέρι τής Τετάρτης 19 Ιούλη 2023, δεν είναι ακόμα σίγουρο ότι η τρομακτική φωτιά, που ξεκίνησε από τα Δερβενοχώρια, πριν τρεις μέρες, δεν θα επεκταθεί τελικά και προς τη δυτική Πάρνηθα. Ας μην ξεχνάμε ότι το επικίνδυνο πύρινο μέτωπο που καταστρέφει, αυτές τις ώρες, στο χωρίο Στεφάνη, βρίσκεται στην ίδια περιοχή με αυτήν του 2007 όταν η τότε φωτιά κινήθηκε ανατολικά και κατάκαψε μια πλατιά ζώνη παρθένου πευκοδάσους και ελατοδάσους, στον εθνικό δρυμό τής Πάρνηθας, στην οποία ζώνη τότε η χλωρίδα καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Από τότε μόνο το πευκοδάσος βρίσκεται σε φάση φυσικής αναγέννησης και ανάπτυξης.

Τα πύρινα μέτωπα των ημερών, στη δυτική αττική* (προερχόμενα από την σε εξέλιξη καταστροφική φωτιά, η οποία ξεκίνησε από τα Δερβενοχώρια Βοιωτίας, πριν τρεις μέρες, και έφτασε νότια μέχρι τον κόλπο Ελευσίνας, στη Νέα Πέραμο, δυτικά πέρασε στο όρος Πατέρας να κάψει ότι απέμεινε από το 2021, και ανατολικά, όπως αναφέραμε, αυτή τη στιγμή απειλεί να περάσει στην Πάρνηθα) έρχονται μετά τις καταστροφικές μεγάλες φωτιές: 

-στα Γεράνεια, νότια τής κορυφής Μακρυπλάγι, σ’ όλες τις δασικές εκτάσεις πάνω από την Κινέτα, το 2018,

-στα Γεράνεια, από το Σχίνο Κορινθίας μέχρι και τους Αμπελώνες Γερανείων στα Μέγαρα κατά μήκος όλης της βόρειας και ανατολικής πλαγιάς τής οροσειράς των Γερανείων, το 2021 και

-στο όρος Πατέρας, το 2021

να αφήσουνε τη δυτική αττική χωρίς δάσος, τη στιγμή που μέχρι πριν πέντε χρόνια οι δασικές εκτάσεις σε αυτήν καλύπτανε το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της.

Τα πευκοδάση αναγεννιούνται, αλλά όχι όταν καίγονται κατ’ επανάληψη μες σε μικρά χρονικά διαστήματα και μάλιστα σε τέτοια έκταση αφού το κλίμα ενδέχεται να αλλάξει δραματικά.

Ο ελλαδικός χώρος αναμένεται να επηρεαστεί σημαντικά από την παγκόσμια άνοδο τής θερμοκρασίας, λόγω του φαινομένου τού θερμοκηπίου, και η μόνη ελπίδα μπρος σε μια πλήρη ερημοποίηση του είναι να επενδύσουμε πρωτίστως στη δασική προστασία (που περιλαμβάνει και εγρήγορση τού κόσμου) και τη βελτίωση των πυροσβεστικών μεθόδων και πόρων.

Αυτόν τον χώρο ΔΕΝ τον κληρονομήσαμε από κανέναν. Τον δανειστήκαμε όμως από τα παιδιά μας.   

*το παρόν εστιάζεται στη δυτική αττική γιατί μαζί με τη βόρεια Εύβοια, είναι οι πλέον κατεστραμμένες περιοχές από τις φωτιές των τελευταίων πέντε χρόνων, στον ελλαδικό χώρο.