Εικόνες από το όρος Φουκάς (< Φωκάς, από τη βυζαντινή στρατιωτική οικογένεια τής Καππαδοκίας) ή Απέσας (από τον αρχαίο ήρωα Απέσα που βασίλεψε στην περιοχή) ή Σεληνούντιο ή Σεληναίο (από τη Σελήνη που σύμφωνα με το μύθο φέρεται να άφησε εκεί το λιοντάρι τής Νεμέας) ή Οφέλτιο (Οφέλτιο < Οφέλτη, γιο τού Λυκούργου, ενός βασιλιά στην περιοχή, έχουνε παρουσιαστεί παλαιότερα στο παρόν ιστολόγιο: σε ανάρτηση τής 23.08.2021 και σε ανάρτηση τής 29.07.2022.
Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από την όμορφη διαδρομή – μες στο αναγεννημένο, από την ολική καταστροφική από τη φωτιά τού 2007, πευκοδάσος (σ.σ. εκτός από τα νεαρά στη συντριπτική πλειοψηφία πεύκα, στο όρος Φουκά, η χλωρίδα αποτελείται από μεγάλη ποικιλία χαμηλών φυτών και πουρναριών, κουμαριών, αγριελιών και ελάχιστων κυπαρισσιών – την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 11ης Αυγούστου 2023, εκκινώντας από το εκκλησάκι Πρ. Ηλίας, το οποίο βρίσκεται δυτικά του χωριού Καλέντζι, κατά μήκος, αρχικά, ενός δασικού χωματόδρομου, που σύντομα, λόγω εγκατάλειψης, μετατρέπεται σε μονοπάτι, και ενός μονοπατιού, το οποίο διατρέχει τις βόρειες και βορειοανατολικές πλαγιές τού όρους Φουκάς, μέχρι το σημείο που, αυτό, συναντά το μονοπάτι το οποίο ανεβαίνει στην κορυφή τού όρους Φουκάς, ερχόμενο από την περιοχή Χάβος Χαλκείου.
Στην επιστροφή, με σκοπό να περάσω από μια μικρή σπηλιά (στην είσοδό της πάντως, ένας μέσου ύψους άνθρωπος στέκεται όρθιος) σε ένα βράχο, ακολούθησα ένα παράλληλο στο προηγούμενο μονοπάτι, λίγα μέτρα ψηλότερά του.
Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ακολουθούν εικόνες από τη διαδρομή:
-στην επόμενη, στη ράχη προς το κάτω μέρος τής εικόνας, πίσω απ' τη συστάδα πεύκων βρίσκεται το εκκλησάκι Πρ. Ηλίας
-στην επόμενη, μια αλεπότρυπα
-στις επόμενες, ο βράχος με τη μικρή σπηλιά (σ.σ. κοίλωμα αν δεν υπήρχε ο βράχος στο βάθος που κλείνει το στενότερο άνοιγμα). Να σημειωθεί ότι αντίθετα με τους γειτονικούς του, ανατολικά, χαμηλούς ορεινούς όγκους: του Ακροκόρινθου, αυτών που περιβάλλουνε το μικρό οροπέδιο τού Μαψού και των Ονείων ορέων, που είναι ασβεστολιθικοί, τα βράχια, τα επιφανειακά, στο όρος Φουκάς είναι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, συσσωματώματα μικρών λίθων
-στην τελευταία ένα στενό άνοιγμα (μόνο ποντίκια και λαγοί θα χωρούσαν) με βάθος τουλάχιστον ένα (1) μέτρο. Από αυτά που καμιά φορά οδηγούνε σε μεγάλα σπήλαια στο εσωτερικό των βουνών. Βέβαια αυτό συμβαίνει σε βουνά που κυριαρχούνε τα ασβεστολιθικά πετρώματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου