17 Δεκεμβρίου 2023

[στη Σαλαμίνα, 12.12.2023]

Στο παρόν παρουσιάζονται λίγες εικόνες από μια μικρή περιπλάνηση, στις καταπράσινες πλαγιές, του ορεινού όγκου Ακάμας, πάνω από το Αιάντειο (Μούλκι) Σαλαμίνας. Αφετηρία και σημείο επιστροφής ήτανε το μεγάλο πέταλο στην Επ.Οδ. Αιάντειο-Κανάκια, στο τέλος τού οικισμένου μέρους, εκεί που ξεκινούσε ο παλιός χωματόδρομος (σήμερα, πρακτικά μονοπάτι λόγω των βαθιών νεροφαγωμάτων) Αιάντειο – Σταυρός.
Αρχικά περιπλανήθηκα εκτός μονοπατιού, στην περιοχή, η οποία έχει σημειωθεί με κίτρινη έλλειψη, στο χάρτη από τη wikimapia (στον οποίο έχει σημειωθεί και η υπόλοιπη διαδρομή σε δασικό χωματόδρομο και μονοπάτι προς τα δυτικά) που ακολουθεί. Η περιοχή είναι σχετικά βατή, επικλινής, με λίγα κρημνώδη σημεία και πυκνή βλάστηση από πεύκα, πουρνάρια κ.λπ.

























Ξεχώρισα:
-μια φυσική πέτρινη αψίδα (πιθανόν ό,τι απέμεινε από κοίλωμα σε βράχο):



















-δυο τρεις σειρές από τη λιθοδομή παλιού κτίσματος, το οποίο θα μπορούσε να είναι και αρχαίο φυλάκιο (είναι ξεκάθαρο πως δεν πρόκειται για αναβαθμίδα, λόγω κυκλικού σχήματος):



















-κι ένα κοίλωμα σε προεξοχή βράχου, με όμορφη θέα προς τον όρμο Σαλαμίνας:






















Μετά ακολούθησα το δασικό δρόμο δυτικά και κατόπιν το μονοπάτι, το οποίο ξεκινά από αυτόν ως διακλάδωση, αφού έχει στραφεί βόρεια, λίγο πριν το Αιάντειο. Το εν λόγω μονοπάτι βγαίνει στη Μονή Φλεβαριώτισσας. Από την εν λόγω μονή ξεκινά το όμορφο ομώνυμο μονοπάτι προς την κορυφογραμμή και τα Κανάκια, στο άλλο άκρο της νότιας Σαλαμίνας.
Ακολουθούνε τέσσερις εικόνες από τη διαδρομή. Στην τελευταία ένας παλιός ρετσινόλακος (από τους πολλούς που βρίσκονται μες στα πευκοδάση τής Σαλαμίνας):





Δεν υπάρχουν σχόλια: