Όπως έχουμε και παλαιότερα επισημάνει, το τοπωνύμιο Μαυροβούνι συναντάται πολύ συχνά στον ελλαδικό χώρο και ιδιαίτερα στην Αττική, το έχουμε συναντήσει στους ορεινούς όγκους: στην Πάρνηθα, βόρεια του Casino με υψ. 1.094 μ., στον ψηλότερο λόφο τού νότιου Υμηττού με υψ. 771 μ., σε λόφο νότια τού όρους Πατέρας με υψ. 758 μ., στη βορειοανατολική αττική, βόρεια τού χωριού Βαρνάβας, με υψ. 647 μ., και στον ψηλότερο ορεινό όγκο της Σαλαμίνας με υψ. 380 μ.
Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από το Μαυροβούνι, στη βορειοανατολική Αττική, στην περιοχή τού Βαρνάβα και συγκεκριμένα από την τρίτη σε υψόμετρο κορυφή του, την «Κακοτοπιά» με υψ. 464 μ., στο ασβεστολιθικό λέπι (σ.σ. λέγεται έτσι λόγω του πολύ στενού πλάτους του, συγκριτικά με το μήκος του και το ύψος του) «Ζαστάνι», η οποία είναι η πιο εντυπωσιακή από τις υπόλοιπες δύο (σ.σ. το «Μητσάρι» με υψ. 647 μ. και το «Κρόι Πέτρος» με υψ. 572 μ.). Το αρβανίτικο τοπωνύμιο Ζαστάνι (που σημαίνει κακοτράχαλος τόπος) το έχουμε συναντήσει και στο Ποικίλο όρος.
Η διαδρομή που ακολούθησα έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ξεκίνησα από το εκκλησάκι Πρ. Ηλία, λίγα μέτρα από την κορυφή «Μητσάρι», δίπλα στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται εκεί:
-στην επόμενη στο βάθος η Πάρνηθα:
…και κατέβηκα το μονοπάτι (παλιός χωματόδρομος καταστραμμένος από τα νεροφαγώματα και παρατημένος μετά την καταστροφική φωτιά τού 2009, η οποία έκαψε πάνω από 200.000 στρέμματα στη βορειοανατολική Αττική) προς την κοιλάδα μεταξύ των ορεινών όγκων «Κρόι Πέτρος» και «Ζαστάνι» (εφεξής: «κοιλάδα»):
-στην επόμενη, στο βάθος η Εύβοια, με τη χιονισμένη Δίρφυ, αριστερά ο «Κρόι Πέτρος» και στο μέσο το «Ζαστάνι»:
-στην επόμενη το «Ζαστάνι» από το δασικό χωματόδρομο στην «κοιλάδα»:
Το ανέβασμα, μετά το μονοπάτι / χωματόδρομο, το οποίο περνά δίπλα και μέσα από ελαιοχώραφα, γίνεται σε κακοτράχαλο πετρώδες τοπίο. Απαιτεί προσοχή, αλλά μπορεί να το ανέβει κάποιος εξοικειωμένος σε τέτοια τοπία, χωρίς τις ιδιαίτερες δυσκολίες που θα συναντούσε αν επιχειρούσε να ανέβει, στο «Ζαστάνι», από το άλλο άκρο του, από όπου η ανάβαση κατά τόπους είναι κανονική αναρρίχηση.
Ακολουθούν εικόνες από την κορυφογραμμή, με την υπέροχη θέα, μέχρι την κορυφή «Κακοτοπιά»:
-στην επόμενη, στο βάθος, το «Κρόι Πέτρος» και δεξιά το κολονάκι τής ΓΥΣ, στην «Κακοτοπιά»:
-στην επόμενη ένας λιθοσωρός φτιαγμένος από ορειβάτες:
-στις δύο επόμενες διακρίνεται παλιά πρόχειρη οχύρωση, η οποία όπως μου είπε ένας βοσκός που συνάντησα στην επιστροφή, ήτανε των ανταρτών από τα χρόνια τού εμφύλιου 1944-1949. Μάλιστα, όπως μου είπε, όταν πέρασε, το 2009, από το «Ζαστάνι» η φωτιά, ακουγόντουσαν θόρυβοι και εκρήξεις από τα διάσπαρτα πυρομαχικά.:
---
-η καλύτερη άποψη μάλλον του «Κρόι Πέτρος», από τα ανατολικά και κάτω η «κοιλάδα»:
-στην επόμενη η κορυφογραμμή όπως συνεχίζει βορειοανατολικά προς το παραλιακό χωριό «Αγ. Απόστολοι» (Καλάμου):
Στην επόμενη, το «Ζαστάνι» από νοτιοδυτικά. Λήφθηκε κατά την επιστροφή, η οποία έγινε σε συνεχόμενο ανηφορικό δασικό χωματόδρομο.:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου