Στο χωριό Πύλη, στα Δερβενοχώρια Βοιωτίας, στο βορειοδυτικό άκρο τού οροπεδίου / πόλγης* των Σκουρτών**, στο λόφο στον οποίο βρίσκεται το εκκλησάκι Πρ. Ηλίας βρίσκονται ερείπια φράγκικου (ίσως και καταλανικού) πύργου, ο οποίος κατασκευάστηκε μεταξύ 13ου και 15ου μ.Χ. αι.
Ακολουθούν εικόνες:
*Πόλγη είναι ένα καρστικό βύθισμα, λόγω καταβυθίσεων, από τη διάβρωση τού ασβεστολιθικού εδάφους. Η διαφορά του από τη δολίνη, είναι πως αφενός σε μια πόλγη καταλήγουνε ρέματα ή μικρά ποταμάκια αφετέρου έχει καταβόθρες, μέσω των οποίων φεύγει το νερό υπόγεια, προς τον υδροφόρο ορίζοντα ή υπόγεια ποτάμια, και δεν σχηματίζεται λίμνη. Στην Ελλάδα υπάρχουνε πολλές πόλγες. Θεωρητικά η μεγαλύτερη είναι η Κωπαΐδα, αλλά να μην ξεχνάμε πως πρόκειται για αποξεραμένη λίμνη, από την οποία το νερό απομακρύνεται με ορύγματα και λοιπά τεχνητά έργα. Πολύ γνωστές πόλγες, στη νότια Ελλάδα, είναι της Νεστάνης, στην Αρκαδία, και το οροπέδιο Λιβάδι, στον Παρνασσό, πάνω από την Αράχωβα.
** Το οροπέδιο πήρε το όνομά του από το χωριό Σκούρτα, ένα από τα Δερβενοχώρια Βοιωτίας, το όνομα τού οποίου προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη σκουρτ: κοντός. Σύμφωνα με το μύθο, ένας κοντός άντρας – άγνωστος στους αρβανίτες που έφτασαν ως έποικοι, με πρωτοβουλία του Καταλανού διοικητή Ραμόν ντε Βιλανόβα, από την αλβανία, λίγο μετά το 1.382 μ.Χ. στην περιοχή – αφού υπέδειξε το σημείο, όπου χτίσανε τα Σκούρτα, και τους είπε να το ονομάσουνε με το όνομά του, χάθηκε. Μη ξέροντας το όνομά του, είπανε το χωριό Σκούρτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου