Κάπου στις αρχές τού 20ου μΧ. αι., ίσως και τέλη 19ου, πάνω από τα Πολιτικά Εύβοιας, ο ασβεστάς ονόματι Μαραγκός, συνέλεγε ασβεστόπετρες από το λόφο, τις μάζευε σε ένα πλάτωμα, ξεδιάλεξε ποιες τού κάνανε και σε μια σπηλίτσα, που είχε υπόσκαφα διαμορφώσει, τις έκαιγε φτιάχνοντας ασβέστη, τον οποίο πουλούσε. Μέσω ενός μονοπατιού, που το συντηρούσε ο ίδιος, ανεβοκατέβαινε το λόφο μεταφέροντας τις ασβεστόπετρες και τον ασβέστη. Μετά που πέθανε η τέχνη του εγκαταλείφθηκε και το μονοπάτι καλύφτηκε από τα χώματα και τη βλάστηση. Η Ηρώ Μαραγκού, μακρινή του απόγονος, πριν λίγα χρόνια άκουσε την ιστορία του και έβαλε σκοπό ζωής να ανοίξει το μονοπάτι. Με τη πολύτιμη βοήθεια εθελοντών από την περιοχή καθώς και του ΕΟΣ Χαλκίδας, αφού βρέθηκε πού περνούσε το Μονοπάτι, ξεκίνησε το επίπονο καθάρισμα τής διαδρομής του από την πυκνή πουρναρώδη κ.λπ. βλάστηση και η διαμόρφωσή του σε πεζοπορικό.
Δυστυχώς όμως, στις 30 Σεπτέμβρη 2015, ένα χρόνο πριν κλείσει τα 30 της και ένα μήνα πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες, η Ηρώ Μαραγκού έφυγε κτυπημένη από τον καρκίνο.
Το όμορφο Μονοπάτι, που φέρνει το όνομά της, συντηρείται από τους γονείς της και τον ΕΟΣ Χαλκίδας και είναι γεμάτο από την παρουσία τής Ηρώς.
Το πρωινό τής Κυριακής 15 Δεκέμβρη 2024, το ανέβηκα στα πλαίσια τής πεζοπορικής εκδήλωσης που είχε οργανωθεί από την Πεζοπορική Ομάδα Υμηττού (Π.Ο.Υ). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πατέρας τής Ηρώς μάς υποδέχτηκε στην είσοδο τού χωριού Πολιτικά, μας συνόδεψε μέχρι την αφετηρία τού Μονοπατιού τής Ηρώς και μας μίλησε σχετικά.
Η Διαδρομή, όλη εξαιρετικά σηματοδοτημένη, την οποία ακολουθήσαμε έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ξεκινήσαμε πεζή από το χώρο πάρκινγκ, στα 111 περίπου μ. υψόμετρο, που βρίσκεται πάνω από τη Μονή Παναγίας Περιβλέπτου, και πήραμε το ανηφορικό Μονοπάτι μέχρι το ξέφωτο, στα 351 περίπου μ. υψ. Εκεί το Μονοπάτι διακλαδίζεται αφενός σε αυτό που ανεβαίνει προς την κορυφή Τσίμπρα ή Αετός, στα 800 περίπου μ. υψόμετρο (σχηματίζοντας έτσι το Μεγάλο Μονοπάτι τής Ηρώς), αφετέρου σε αυτό που κινείται βορειοανατολικά, στα δεξιά όπως ανεβαίνει κανείς, και επιστρέφει στην αφετηρία (το Μικρό Μονοπάτι τής Ηρώς).
 |
| Στο βάθος το όρος Δίφρυς και δεξιά του το Ξεροβούνι |
Συνεχίσαμε κατά μήκος τής διαδρομής τού Μεγάλου Μονοπατιού, το οποίο λίγο μετά το εξωκλήσι τού Αγ. Γεωργίου γίνεται αρκετά επικλινές, μέχρι την περιοχή τής κορυφής Τσίμπρα ή Αετός.
 |
| Μια δολίνη |
Μετά από μια στάση για ξεκούραση, κατεβήκαμε συνεχίζοντας το Μονοπάτι, το οποίο σε κάποια τμήματά του ακολουθεί μια αντιπυρική ζώνη, αρχικά βορειοανατολικά και μετά νότια μέχρι το ανωτέρω ξέφωτο στα 351 περίπου μ. υψ. ενώ συναντήσαμε εντυπωσιακά μανιτάρια.
 |
| Μια πηγή |
Από εκεί συνεχίσαμε στο Μικρό Μονοπάτι τής Ηρώς, το οποίο κατεβαίνει μέσω ενός πανέμορφου περάσματος, πάνω σε μια στενή ράχη μεταξύ δύο ρεμάτων, στο Διχαλόρεμα.
 |
| Ενα βραχοσκεπές με ενεργές σταγονορροές |
Κατόπιν το Μικρό Μονοπάτι συνεχίζει νότια, παράλληλα στο Διχαλόρεμα με τις κρημνώδεις βαθιές όχθες, ακολουθώντας τη διαδρομή τού κατεστραμμένου, από την καταρρακτώδη φονική βροχή τού 2020 και τις πλημμύρες που προκάλεσε, χωματόδρομου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου