15 Δεκεμβρίου 2020

[στη σπηλιά τού Κούκου, το Θρόνο τού Οδυσσέα και δύο σπηλιές στο λόφο Βορεινό, στο Ποικίλο όρος, 11.12.2020]


Στο παρόν ακολουθούμε μια όμορφη διαδρομή, μέσ’ από μονοπάτια και δασικούς δρόμους, στο Ποικίλο Όρος (βλέπε το χάρτη από τη wikimapia - με κόκκινο τα μονοπάτια, πορτοκαλί οι δασικοί δρόμοι και κίτρινο εκτός μονοπατιού)


, η οποία ξεκινά από το χώρο τού Αμαξοστάσιου τού Δήμου Πετρούπολης και ακολουθεί το ανηφορικό μονοπάτι προς τα βορειοδυτικά / δυτικά



, το οποίο καταλήγει στο βράχο, στον οποίο ψηλά υπάρχει η σπηλιά τού Κούκου (η ανάβαση προς τον εσωτερικό χώρο τής σπηλιάς απαιτεί προσοχή ενώ οι μεταλλικοί κρίκοι αλυσίδας που έχουνε τοποθετηθεί εκατέρωθεν τής εισόδου διευκολύνουνε την προσπάθεια)







, ενώ στο ψηλότερο σημείο τού βράχου έχει κατασκευαστεί πρόσφατα ένα καλαίσθητο πέτρινο παγκάκι, που το ονόμασαν «Ο Θρόνος τού Οδυσσέα»



. Από εκεί συνεχίσαμε βορειοανατολικά, προς το λόφο Βορεινό τού Ποικίλου Όρους, αρχικά μέσω ενός ιδιαίτερα προσεγμένου μονοπατιού


, κατόπιν ενός δασικού δρόμου και τέλος ενός όχι καλά σηματοδοτημένου μονοπατιού (οι λιγοστοί διάσπαρτοι "κούκοι" σίγουρα βοηθούν), το οποίο περνά μέσ’ από ένα μικρό δάσος, προϊόν δεντροφύτευσης, νεαρών Κυπαρισσιών


, καταλήγοντας σε ένα πλάτωμα, με ίχνη εγκαταστάσεων βοσκών, όπου στα συμπλέγματα βράχων, που βρίσκονται στο νότιο μέρος του, υπάρχουνε δυο σπηλιές, στις θέσεις:

38°04'01''N 23°41'30''E (με εμφανείς ενεργές ροές σταγόνων νερού και υπέροχη θέα προς Πάρνηθα, Πεντέλη κ.λ.π: 







και 38°03'57''N 23°41'32''E (με επίσης ενεργή εμφανή ροή σταγόνων νερού και μακρόστενο άνοιγμα στην οροφή):







Τέλος κλείνουμε με ένα μικρό κοίλωμα, στη θέση 38°03'49''N 23°40'59''E, στο (οριζόντιο) βάθος τού οποίου έχει τις ρίζες της μια συκιά. Μπορούμε να φανταστούμε κάποτε το βοριά να παρασύρει στο βάθος τού κοιλώματος σπόρους συκιάς και αυτοί να καταφέρνουν εκεί να βρίσκουν πρόσφορο τόπο να φυτρώσουν. Η με όρια, πέρα από τον ορίζοντά μας, δύναμη τής ζωής!




Δεν υπάρχουν σχόλια: