Εδώ είχαμε κάνει αναφορά στις σπηλιές, στο λόφο Νυμφών, στις ανατολικές, βόρειες και δυτικές πλαγιές του, ψηλά στο λόφο, κοντά στο κτίριο τού Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Τα σπήλαια αυτά, που μέχρι πριν 150 χρόνια πίσω βρισκόντουσαν έξω από τα (νότια) όρια τού οικιστικού ιστού, αποτελέσανε την πηγή ενός σημαντικού μέρους τής μυθολογίας τής παλιάς Αθήνας. Τότε ο λόφος των Νυμφών ήταν άδεντρος (βλέπε τη γκραβούρα που βρήκαμε εδώ
) και μπορούμε να φανταστούμε την τρομακτική τους εικόνα στα μάτια, τα ευκολόπιστα στις δεισιδαιμονίες των, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αγράμματων κατοίκων της, ιδίως όταν θα έπεφτε η νύχτα.
Με την εξαίρεση αρκετών σπηλιών στο λόφο των Νυμφών, που βρίσκονται εκτός του περιφραγμένου χώρου τού Αστεροσκοπείου, όπως οι δυο πρώτες, που βρίσκονται δίπλα στην περιφερειακή οδό τού Φιλοπάππου (στο βόρειο άκρο τής οδού Στησικλέους η πρώτη
και στο ύψος τού αριθμού 71 τής οδού Ακάμαντος η δεύτερη
), όπου κάποιες από όσες δεν έχουνε κλειστεί με σιδερένιες πόρτες και είναι σχετικά ευρύχωρες έχουνε μετατραπεί σε χώρο κατοίκησης ανθρώπων, για τους οποίους μόνο επιλογή δεν ήταν και η ζωή μόνο εύκολα δεν τα έφερε, σε αυτές που βρίσκονται εντός του περιφραγμένου χώρου τού Αστεροσκοπείου δεν επιτρέπεται καμία πρόσβαση. Αυτό, αν σκεφτούμε ότι αναφερόμαστε σε φυλασσόμενο χώρο, όπου θα μπορούσε να υπάρχει δυνατότητα επίσκεψης όταν το Αστεροσκοπείο είναι ανοιχτό στο κοινό, στο μόνο που συνεισφέρει είναι στην απώλεια τής μνήμης για την ιστορία και τη μυθολογία τους.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούνε ληφθήκανε από εκτός της περίφραξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου