Στο παρόν ακολουθούμε μια κυκλική διαδρομή, διασχίζοντας κάθετα τον ορεινό όγκο τού Αιγάλεω από το τέρμα τής οδού Χρυσουπόλεως, στη συνοικία Αγ. Χριστόφορος – Άνω Νεάπολη Νίκαιας, μέχρι τη σπηλιά Ηρώου Κορυδαλλού (σ.σ. όπως διαβάζουμε στο βιβλίο τού Τάσου Λύτρα: Τα Σπήλαια του όρους Αιγάλεω-Κορυδαλλός-Ποικίλο (σελ. 20), το προσωνύμιο «Ηρώο» δινόταν / δίνεται σε περιοχές όπου υπάρχουν αταυτοποίητα ίχνη αρχαίων ερειπίων).
Δεν είναι ούτε ο συντομότερος ούτε ο ευκολότερος τρόπος να φτάσει κάποιος στη σπηλιά Ηρώο Κορυδαλλού (ο πιο σύντομος είναι είτε από το Σχιστό Κερατσινίου είτε από το δασικό δρόμο, που ξεκινά από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια Νέα Παιδεία στο Σκαραμαγκά) αλλά είναι ένας πολύ ενδιαφέρον δρόμος (βλέπε το χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί
).
Στη θέση 1, προς το ανατολικό άκρο τής ορθοπλαγιάς, που δεσπόζει προς τα δυτικά, και κορυφογραμμής τού Βουνού τού Σκαραμαγκά (όπως λέγεται η πλευρά αυτή του όρους Αιγάλεω), την οποία ορθοπλαγιά περνάμε από βόρεια (ξεκινώντας το μονοπάτι, δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι ο χώρος έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο – ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι για κάποιο άτομο, που έφτασε μέχρι εδώ, να πάρει μαζί του το άδειο μπουκάλι νερού ή αναψυκτικού ή το πλαστικό ποτήρι καφέ από το να το πετάξει ρυπαίνοντας και δημιουργώντας εν δυνάμει μια αιτία φωτιάς το καλοκαίρι όταν το σκουπίδι του θα λειτουργήσει ως φακός για τις ακτίνες του ήλιου στον καυτό και άνυδρο τότε τόπο)
, συναντάμε αυτό το εντυπωσιακό χρωματικά βραχοσκεπές.
Η φωτογραφία δεν έχει υποστεί κάποια επεξεργασία χρωμάτων και μπρος του έχεις έντονη την αίσθηση ότι κάποιος έβαψε λευκό τον ψηλό βράχο από τον οποίο το κομμάτι που ξεκόλλησε αποκάλυψε το κοκκινοκαφέ του βάθος.
Συνεχίζοντας κατεβαίνουμε το με έντονη κλίση μονοπάτι / ρυάκι φτάνοντας κοντά στην περιφερειακή λεωφόρο Σχιστού – Σκαραμαγκά ...
όπου στεφόμαστε βορειανατολικά, εκτός μονοπατιού, και ανεβαίνοντας την πλαγιά σύντομα φτάνουμε στη σπηλιά Ηρώου Κορυδαλλού.
Στο προαναφερθέν βιβλίο του Τάσου Λύτρα, διαβάζουμε σχετικά:
Σπήλαιο Ηρώου (*) Κορυδαλλού (**): Μικρή σπηλιά. Βρίσκεται στις δυτικές κλιτύς του όρους Αιγάλεω, σε υψόμετρο 165 μέτρων περίπου, σε νοητή ευθεία χαμηλότερα από τη μόνιμη εγκατάσταση κυψελών που βρίσκεται δίπλα σε δασικό δρόμο προς την λ. Σχιστού. Στο μέσον του βρίσκεται μεγάλος σταλαγμίτης. Στην θέση βρίσκονται λείψανα αρχαιοτήτων και ερείπια φρυκτωρίας. Πιθανόν το σπήλαιο να είχε λατρευτική σημασία κατά την αρχαιότητα, μια και, όπως μαρτυρείται, κατά τον προηγούμενο αιώνα, υπήρχαν εκεί άφθονα όστρακα αναθηματικών μελανόμορφων αγγείων. Έχει διατυπωθεί η υπόθεση ότι στην θέση αυτή υπήρχε το ιερό της Σωτήρος Κούρης (προσωνύμιο της Περσεφόνης) που η ύπαρξή του στο όρος Κορυδαλλός αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς.
(*) Ηρώον: Γενική ονομασία θέσεων όπου υπάρχουν ίχνη αρχαίων κτισμάτων τα οποία δεν έχουν ταυτοποιηθεί
(**) Κορυδαλλός: Παλαιότερη, και κατά την αρχαιότητα, ονομασία όλου του νότιου τμήματος του όρους Αιγάλεω.
Στην επόμενη εικόνα μια σταλαγματιά έτοιμη να πέσει, αφήνοντας ελάχιστα ανθρακικά και ασβεστίου ιόντα, κατεβάζοντας την άκρη τού σταλαγμίτη κατά τόσο που εμείς αδυνατούμε να συλλάβουμε και υψώνοντας με την πτώση της αντίστοιχα το σταλακτίτη.
Κατόπιν κινηθήκαμε βορειοανατολικά εκτός μονοπατιού σε πλαγιά με έντονη κλίση και πυκνή βλάστηση φτάνοντας στην αρχή, δίπλα στο σημείο συνάντησής του με τη λεωφόρο Σχιστού - Σκαραμαγκά, του δασικού χωματόδρομου που διατρέχει τις δυτικές και βόρειες πλαγιές τού όρους Αιγάλεω καταλήγοντας στην οδό Αθανασίου Διάκου στο Σχιστό Κορυδαλλού.
Στο σημείο 2, που βρίσκεται μικρό βραχοσκεπές
, στραφήκαμε προς το βουνό και ακολουθήσαμε ανηφορικό μονοπάτι που μας έβγαλε στο δασικό χωματόδρομο, που κινείται παράλληλα (μέχρι το Σχιστό Κορυδαλλού όπου συναντιούνται δίπλα στην οδό Αθανασίου Διάκου) του προηγούμενου, σε ψηλότερο όμως υψόμετρο από όπου και επιστρέψαμε.
Στο σημείο 3 βρίσκεται ένα κοίλωμα, ό,τι απέμεινε δηλαδή από μια σπηλιά προτού την κατασκευή τού δασικού χωματόδρομου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου