Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από έναν άγνωστο αρχαιολογικό χώρο τής ανατολικής αττικής, ο οποίος βρίσκεται 945 περίπου μ. σε ευθεία, νότια τού Αρχαιολογικού Μουσείου Βραυρώνος, στη θέση 37°54'56"N 23°59'45"E, στο διάσελο των λόφων Πυργάρι και Παπούτσι, σε υψόμετρο 105 μ. Πρόκειται για μια δολίνη στην οποία όταν βρεθείς δεν υπάρχει κάτι που να σε υποψιάζει ότι σε αυτήν έχει προηγηθεί αρχαιολογική και παλαιοντολογική έρευνα (ίσως η μεταλλική ράβδος έξω από την είσοδο, στηριγμένη στο βράχο, να σε προϊδεάζει ότι μέσω αυτής κάποιοι ανεβοκατεβάζανε πράγματα, υλικά ή ευρήματα), η οποία μεταξύ άλλων αποκάλυψε πως από το 23.000 μέχρι το 5.000 π.Χ, λειτούργησε ως φωλιά άγριων αρπακτικών μεταξύ των οποίων λιοντάρια και πάνθηρες!
Εμείς, για να φτάσουμε σε αυτήν, ξεκινήσαμε από βόρεια (γιατί προσεγγίζεται και από νότια), από την είσοδο τού Αρχαιολογικού Μουσείου Βραυρώνος, και αφού βγήκαμε στους πρόποδες των λόφων αρχικά κινηθήκαμε σε ανηφορικό μονοπάτι. Μετά όμως τα βραχώδη συμπλέγματα, στο ομαλό βατό διάσελο, δεν υπάρχει μονοπάτι αλλά έχοντας σημειώσει στο κινητό, σε εφαρμογή ηλεκτρονικού χάρτη, τη θέση τής δολίνης την προσεγγίσαμε εύκολα.
Αναλυτικά στο odysseus.culture.gr, στο κείμενο τού κ. Αθανάσιου Αθανασίου διαβάζουμε:
Η δολίνη Βραώνας αποτελεί σπήλαιο σε σχήμα λεκάνης με κατακρημνισμένη οροφή, και βρίσκεται 2,5 χλμ. νότια του αρχαιολογικού χώρου της Βραυρώνας. Είναι κυκλικής κάτοψης και πληρώνεται από αργιλικό ίζημα πλούσιο σε παλαιοντολογικά ευρήματα. Η παλαιοντολογική σημασία της δολίνης Βραώνας έγινε γνωστή στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Ακολούθησαν ανασκαφές από το Τμήμα Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και το Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Από τις έρευνες αποκαλύφθηκε απολιθωμένο οστεολογικό και οδοντολογικό υλικό μικρών και μεγάλων θηλαστικών, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου ανήκει σε πάνθηρες. Άλλα είδη που προσδιορίστηκαν είναι λιοντάρι, λύκος, βίσωνας, άλογο, αρκούδα, ελάφι, ζαρκάδι, πλατώνι, αγριόγατα, λύγκας, αλεπού, νυφίτσα, κουνάβι, αίγαγρος, λαγός, σκαντζόχοιρος, αρουραίος, ασπάλαξ, αμφίβια, ερπετά, πτηνά κλπ. Η ηλικία της απολιθωμένης πανίδας έχει χρονολογηθεί (ανάλογα με το στρώμα ευρέσεως) στα 7-25 χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα (οι μικρότερες ηλικίες προέρχονται όμως από διαταραγμένα στρώματα). Η συγκέντρωση των ζωικών καταλοίπων στη δολίνη οφείλεται πιθανώς στο ότι αυτή λειτουργούσε ως φυσική παγίδα για τα ζώα της περιοχής ή ότι χρησιμοποιήθηκε ως φωλεά πανθήρων, στην οποία διατηρήθηκαν λείψανά τους και υπολείμματα θηραμάτων τους.
Η θέση δεν αποτελεί οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου