Το Πάνειο όρος είναι ένα επίμηκες βουνό, το οποίο βρίσκεται βόρεια τού Ολύμπου Αττικής και νότια τού όρους Μερέντα , μεταξύ των Καλυβίων Θορικού, του Κουβαρά, της Κερατέας, της Φέριζας και του Λαγονησιού. Το μήκος του φτάνει τα 9 χλμ. ενώ το πλάτος του, στο βορειοδυτικό του μέρος, τα 3 χλμ. Η ψηλότερη κορυφή του είναι στα 648 μ. και βρίσκεται στο νότιο μέρος του ενώ στο βόρειο, που ονομάζεται και Πανί, η ψηλότερη κορυφή φτάνει στα 637 μ.
Όλη η κορυφογραμμή, πάνω από τα 500 μ. υψόμετρο, περί τα 5 χλμ. μήκος, διατρέχεται από μονοπάτι από το οποίο η θέα είναι εξαιρετική προς τον Όλυμπο Αττικής, τη Λαυρεωτική, τα μεσόγεια τής Αττικής, την Εύβοια, την Πεντέλη, την Πάρνηθα, τον Υμηττό, το Σαρωνικό κόλπο με τα νησιά, τις ακτές της Πελοποννήσου και το Αιγαίο καθόσον όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν φαίνονται τα βορειοανατολικά νησιά των Κυκλάδων κ.λπ.
Λίγο νοτιότερα τής κορυφής του υπάρχει ένα πολύ όμορφο Σπήλαιο, από τα ωραιότερα τής Αττικής, ονόματι «Λόρδος Βύρωνας» αλλά και «Κοιμωμένη και Θεός Πάνας». Δεν είναι επισκέψιμο παρ’ εκτός από ομάδες με έμπειρο οδηγό / σπηλαιολόγο και το όνομα «Λόρδος Βύρωνας» το οφείλει στην επίσκεψη που έκανε σε αυτό ο κορυφαίος φιλέλληνας. Λίγο μετά που ήρθε στην επαναστατημένη Ελλάδα και περιδιάβαινε την Αττική τον έπεισε ένας κάτοικος της περιοχής να πάνε να δούνε ένα όμορφο σπήλαιο όπερ και εγένετο. Όμως κάποια στιγμή οι δάδες που κρατούσανε σβήσανε και οι δυο επισκέπτες ταλαιπωρηθήκανε πολλές ώρες, στο απόλυτο σκοτάδι, ψαχουλεύοντας να βγούνε. Όταν τελικά τα κατάφεραν ο Λόρδος Βύρωνας είπε ότι είχε πιστέψει ότι δεν θα καταφέρουνε να βγούνε ζωντανοί.
Εκτός από το ως ανωτέρω σπήλαιο, στο βορειοδυτικό του μέρος υπάρχει μια εντυπωσιακή θρακιά, πολύ γνωστή στους αναρριχητές και καταρριχητές, η «Θρακιά Καλυβίων».
Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από δυο σπηλιές κι ένα βραχοσκεπές, με δυο αβαθείς σπηλιές στα άκρα του, που βρίσκονται στη βάση μιας ορθοπλαγιάς στις δυτικές πλαγιές τού Πάνειου Όρους.
Οι θέσεις τους έχουνε σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί.
Μονοπάτι δεν υπάρχει αλλά η πρόσβαση, με κατάλληλα ορειβατικά παπούτσια και μπαστούνι, είναι σχετικά εύκολη αφού η βλάστηση στην, ομαλή αλλά έντονα επικλινή, πλαγιά είναι χαμηλή, με όχι πυκνά πουρνάρια. Ακολουθώντας το δασικό χωματόδρομο, που ξεκινάει από την οδό Θρακιάς, βόρεια τού Λαγονησιού, στο τέλος του συναντάμε και ακολουθούμε ένα πολύ καλά σηματοδοτημένο ανηφορικό μονοπάτι, το οποίο όμως σύντομα σταματά και συνεχίζει νοτιοανατολικά προς τον οικισμό Άνω Λαγονήσι. Από εκεί συνεχίζουμε ανηφορικά, εκτός μονοπατιού, στην πλαγιά μέχρι λίγο χαμηλότερα από την ορθοπλαγιά όπου διακρίνεται, χωρίς σήμανση, μονοπάτι που κινείται χοντρικά παράλληλα, αλλά σε απόσταση, με τη βάση τής ορθοπλαγιάς. Το εν λόγω μονοπάτι διευκολύνει, αν και δεν περνά από αυτούς όπως ήδη αναφέραμε, την πρόσβαση στους χώρους των σπηλιών και του βραχοσκεπούς.
Ακολουθούν εικόνες από τα νοτιότερα προς τα βορειότερα. Να σημειώσουμε ότι σε όλα τις σπηλιές διακρίνονται ενεργές σταγονορροές και υποτυπώδης διάκοσμος με κάποιους όμως σταλαγμίτες να ξεχωρίζουν. Η δεύτερη, με μια συκιά στην είσοδό της, έχει αρκετό βάθος.
Σπηλιά στη θέση 37°48'20''N 23°54'54''E.
Σπηλιά στη θέση 37°48'23''N 23°54'56''E.
Σπηλαιώδες βραχοσκεπές στη θέση 37°48'25''N 23°54'57''E.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου