Ζωή ή Θάνατος
Μια Ψυχή, στης Πύλης τα όρια, είπε στη Ζωή:
«Τι μου προσφέρεις;»• κι η Ζωή απάντησε:
«Θλίψη, αδιάκοπο αγώνα, απογοήτευση•
μετά απ’ αυτά
Σκοτάδι και σιωπή.» Είπε η Ψυχή στο Θάνατο:
«Τι μου προσφέρεις;»• κι ο Θάνατος απάντησε:
«Απ’ την αρχή ό,τι η Ζωή σου δίνει στο τέλος.»
Στρεφόμενη στη Ζωή: «Κι αν ζήσω κι αγωνιστώ;»
«Άλλοι μετά από σένανε θα ζήσουν και θ’ αγωνιστούν
Μετρώντας το ευκολότερο απ’ όπου είχες περάσει.»
«Και με τους αγώνες τους;». «Ευκολότερο για τους άλλους θα ‘ναι
Πιο πολύ τον εντονότερο ν’ αντέχουνε πόνο
Της Αγωνίας τού Κατακτητή!», «και τι έχω εγώ να κάνω
Μ’ όλους αυτούς τους άλλους; Ποιοι ‘ναι αυτοί;»
«Ο Εαυτός Σου!» «Κι όσοι φύγανε πριν (από μένα);» «Ο Εαυτός Σου.»
«Το σκοτάδι και η σιωπή, επίσης, έχουνε τέλος;»
«Στο φως και τον ήχο τελειώνουν, η ειρήνη τελειώνει στον πόνο,
Ο θάνατος σε Μένανε τελειώνει, κι εσύ να γλιστρήσεις πρέπει από
Τον Εαυτό
Προς τον Εαυτό, όπως το φως στη σκιά κι η σκιά στο φως ξανά.
«Τι μου προσφέρεις;»• κι η Ζωή απάντησε:
«Θλίψη, αδιάκοπο αγώνα, απογοήτευση•
μετά απ’ αυτά
Σκοτάδι και σιωπή.» Είπε η Ψυχή στο Θάνατο:
«Τι μου προσφέρεις;»• κι ο Θάνατος απάντησε:
«Απ’ την αρχή ό,τι η Ζωή σου δίνει στο τέλος.»
Στρεφόμενη στη Ζωή: «Κι αν ζήσω κι αγωνιστώ;»
«Άλλοι μετά από σένανε θα ζήσουν και θ’ αγωνιστούν
Μετρώντας το ευκολότερο απ’ όπου είχες περάσει.»
«Και με τους αγώνες τους;». «Ευκολότερο για τους άλλους θα ‘ναι
Πιο πολύ τον εντονότερο ν’ αντέχουνε πόνο
Της Αγωνίας τού Κατακτητή!», «και τι έχω εγώ να κάνω
Μ’ όλους αυτούς τους άλλους; Ποιοι ‘ναι αυτοί;»
«Ο Εαυτός Σου!» «Κι όσοι φύγανε πριν (από μένα);» «Ο Εαυτός Σου.»
«Το σκοτάδι και η σιωπή, επίσης, έχουνε τέλος;»
«Στο φως και τον ήχο τελειώνουν, η ειρήνη τελειώνει στον πόνο,
Ο θάνατος σε Μένανε τελειώνει, κι εσύ να γλιστρήσεις πρέπει από
Τον Εαυτό
Προς τον Εαυτό, όπως το φως στη σκιά κι η σκιά στο φως ξανά.
Διάλεξε!»• Κι η Ψυχή, αναστενάζοντας, απάντησε: «Θα Ζήσω.»
Φιλαδέλφεια, Μάης 1892
Life or Death
A Soul, half through the Gate, said unto Life:
Philadelphia, May 1892
“What dos thou offer me?” And Life replied:
“Sorrow, unceasing struggle, disappointment;
after these
Darkness and silence.” The Soul said unto Death:
“What dos thou offer me?” And Death replied:
“In the beginning what Life gives at last.”
Turning to Life: “And if I live and struggle?”
“Others shall live and struggle after thee
Counting it easier where thou hast passed.”
“And by their struggles?” “Easier place shall be
For others, still to rise to keener pain
Of conquering Agony!” “and what have I
To do with all these others? Who are they?”
“Yourself!” “And all who went before?” “Yourself.”
“The darkness and the silence, too, have end?”
“They end in light and sound; peace ends in pain,
Death ends in Me, and thou must glide from
Self
To Self, as light to shade and shade to light again.
Choose!” The Soul, sighing, answered: “I will live.”
“Sorrow, unceasing struggle, disappointment;
after these
Darkness and silence.” The Soul said unto Death:
“What dos thou offer me?” And Death replied:
“In the beginning what Life gives at last.”
Turning to Life: “And if I live and struggle?”
“Others shall live and struggle after thee
Counting it easier where thou hast passed.”
“And by their struggles?” “Easier place shall be
For others, still to rise to keener pain
Of conquering Agony!” “and what have I
To do with all these others? Who are they?”
“Yourself!” “And all who went before?” “Yourself.”
“The darkness and the silence, too, have end?”
“They end in light and sound; peace ends in pain,
Death ends in Me, and thou must glide from
Self
To Self, as light to shade and shade to light again.
Choose!” The Soul, sighing, answered: “I will live.”
Philadelphia, May 1892
Πηγή πρωτότυπου: theanarchistlibrary.org / Voltairine de Cleyre.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου