02 Αυγούστου 2022

[στα Γεράνεια Όρη, 31.07.2022]

Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από μια πολύ όμορφη κυκλική διαδρομή στα Γεράνεια Όρη, με αφετηρία και κατάληξη το χωριό Πίσια Περαχώρας, η οποία πέρασε από τρεις από τις πέντε κορυφές τού ορεινού όγκου των Γερανείων, πάνω από τα 1.000 μ., ο οποίος βρίσκεται μεταξύ του Λουτρακίου και των Πισίων Περαχώρας, ήτοι του κυριότερου ορεινού όγκου στα δυτικά των Γερανείων Ορέων με τη χαρακτηριστική προεξοχή βράχου, στο δυτικό του άκρο, την Πέτρα Περαχώρας.

Οι εν λόγω κορυφές υπολείπονται σε ύψος των: Μακρυπλάγι (1.369 μ.), Ήμερα Πεύκα (1.151 μ.) και Μεγάλη Ντουσκιά (1.068 μ.), οι οποίες βρίσκονται ανατολικότερα, και πλην της Πίντιζας (1.032 μ.) και μιας επίσης στα 1.032 μ. ή 1.030 μ. στον έντυπο χάρτη, που δεν φαίνεται στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί και προηγείται των εικόνων, τα ύψη των υπόλοιπων (1.052 μ., 1.051 μ., 1.033 μ.) αναφέρονται με σχετική επιφύλαξη αφού εκτός του Google Maps δεν διασταυρωθήκανε και με τον έντυπο χάρτη που χρησιμοποιών αφού αυτός δεν αναφέρει τα ακριβή ύψη τους.    

Ανεβαίνοντας πήραμε το δασικό χωματόδρομο, από τον Ι.Ν. Αγ. Αθανασίου, προς το χώρο τού Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης αλλά λίγες δεκάδες μέτρα νωρίτερα τού δεύτερου Ι.Ν. πήραμε το πεπλατυσμένο μονοπάτι προς τα νοτιοδυτικά.

Προτού φτάσουμε στα 850 με 900 μ. υψόμετρο, όπου πλέον το τοπίο κατά τόπους έχει έναν αλπικό χαρακτήρα, το μονοπάτι κινείται σε ένα όμορφο πευκοδάσος σε έναν χαρακτηριστικό υδατοκρίτη ή υδροκρίτη με εξαιρετική, κυρίως προς τα ανατολικά, θέα.

Επιστρέψαμε κατεβαίνοντας το κατά τόπους έντονα επικλινές και κακοτράχαλο μονοπάτι, που κινούνταν μες σ’ ένα πυκνό δάσος ψηλών δέντρων που προστάτευε από το έντονο ηλιακό φως. Σε μεγάλο μέρος του το μονοπάτι κατέβαινε δίπλα σε σωλήνες που κατεβάζανε νερό (για τις ανάγκες του χωριού (Πίσια).

Να σημειώσουμε επίσης ότι πλην των κορυφών Πίντιζα και της ανατολικότερής της, στα 1.033 μ., οι υπόλοιπες βρίσκονται ανατολικότερα, σε μια περιοχή που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος τής επιφάνειας πάνω από τα 1.000 μ. και ονομάζεται «Παλιοβούνα».

Στο χάρτη από τη wikimapia, που ακολουθεί, έχει σημειωθεί η διαδρομή που ακολουθήσαμε.


Στον υδατοκρίτη ή υδροκρίτη (στην τρίτη εικόνα, προς τα ανατολικά, ξεχωρίζει η κορυφή Μακρυπλάγι και λίγες εκατοντάδες μέτρα ανατολικότερά της οι εγκαταστάσεις τού ΟΤΕ):




















Ένα από τα αρκετά διάσπαρτα πρόχειρα καταλύματα (κυρίως βοσκών και κτηνοτρόφων):


















Έχουμε πια ανέβει πάνω από τα 900 μ.Προς τα ανατολικά διακρίνονται οι κορυφές Μικρή και Μεγάλη Ντουσκιά, Ήμερα Πεύκα και Μακρυπλάγι. Στη δεύτερη, μες στα έλατα βρίσκεται η κορυφή στα 1.051 μ.:










































Η θέα προς τον Ισθμό και τη βορειοανατολική και βόρεια Κορινθία από την κορυφή στα 1.052 μ. υπέροχη!



















Η θέση τής κορυφής στα 1.051 μ.


















Στο δρόμο προς και από την κορυφή Πίντιζα (1.032 μ.).





















Ακολουθούν εικόνες από το μονοπάτι μέσω του οποίου επιστρέψαμε στα Πίσια, τα οποία διακρίνονται στις δεύτερη και τρίτη εικόνα, στο βάθος των οποίων διακρίνεται η Βοιωτία.











Δεν υπάρχουν σχόλια: