Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από το χώρο τού κάστρου τού Ακροκορίνθου κατά μήκος τής διαδρομής που ακολουθήσαμε το πρωινό τής 3ης Σεπτέμβρη 2022. Να σημειώσουμε ότι μέρος τής διαδρομής έγινε εκτός του βασικού τείχους τού κάστρου, στο ανατολικό του μέρος ώστε να περάσουμε από τα εξωτερικά τού τείχους οχυρωματικά έργα. Το κομμάτι αυτό της διαδρομής έγινε εκτός συγκεκριμένου μονοπατιού. Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που ακολουθεί.
Ακολουθούν εικόνες από:
-τον Πύργο δίπλα στη βυζαντινή δεξαμενή νερού (Κινστέρνα), που ήταν μιναρές τού παρακείμενου Τζαμιού.
-από ένα κατά πάσα πιθανότητα μικρό παλιό (αρχαίο) λατομείο.
-από το φράγκικο Πύργο (η θέα είναι υπέροχη – απλά να σημειώσουμε πως στην προτελευταία εικόνα διακρίνεται το Πεντεσκούφι).
Στην πινακίδα τής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας διαβάζουμε:
Ο Νοτιοδυτικός (Φράγκικος) Πύργος, σε υψόμετρο 530 περίπου μέτρων από τη στάθμη της θάλασσας, εντάσσεται σε οχυρωμένο περίβολο στο νοτιοδυτικά τμήμα του Ακροκορίνθου, με εποπτεία σχεδόν σε ολόκληρη την εσωτερική έκταση του κάστρου, αλλά και εκτός αυτού, νότια του λόφου. Το προσωνύμιο «Φράγκικος», που τον ακολουθεί, προκύπτει από αναφορά στην αραγωνική εκδοχή του Χρονικού του Μορέως, σύμφωνα με την οποία στα μέσο του 13ου αι. ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Β' Βιλλεαρδουίνος, ηγεμόνας της Αχαίας (1246-1278), επισκεύασε το κάστρο του Ακροκορίνθου και έκτισε παλάτι σε αυτό.
Ο πύργος έχει κάτοψη ορθογωνική και εδράζεται σε βαθμιδωτή κρηπίδα. Διαθέτει: α) υπόγεια κινστέρνα στεγαζόμενη με ημικυλινδρική καμάρα, που διατηρείται στο ανατολικά της τμήμα, β) κυρίως χώρο που καλύπτεται με δύο ημικυλινδρικές καμάρες, με κατεύθυνση βόρεια-νότια, στηριζόμενες σε εγκάρσιο τόξο με κατακόρυφες παραστάδες, και γ) δώμα. Στο εσωτερικό του πύργου οδηγεί μικρό τοξωτό άνοιγμα στη νότια πλευρά του κυρίως χώρου, το οποίο προσεγγίζει κανείς μέσω λιθόκτιστης κλίμακας, που ακολουθεί τις μορφολογικές διακυμάνσεις του βράχου και καταλήγει σε χαμηλότερο κατά 1,25 μ. επίπεδο από το κατώφλι της θύρας. Η υπέρβαση του ύψους για την είσοδο στον πύργο γινόταν πιθανόν με κινητή ξύλινη σκάλα.
Ο πύργος στη σημερινή του μορφή αποτελεί κατά κύριο λόγο κτίσμα της Οθωμανικής περιόδου, εποχή που ο κυρίως χώρος καλύφθηκε με τις δύο καμάρες. Στην περίοδο αυτή ο πύργος απέληγε σε επάλξεις, όπως εμφαίνεται και σε χαλκογραφία του 1845 φιλοτεχνημένη από τον Thèodose Du Μοncei. Ωστόσο, στην τοιχοποιία του οικοδομήματος διακρίνονται και παλαιότερες, των βυζαντινών χρόνων, οικοδομικές φάσεις, από τις οποίες η κυριότερη ανάγεται στους υστεροβυζαντινούς χρόνους, οπότε φαίνεται ότι ο πύργος ανακατασκευάστηκε σχεδόν εκ θεμελίων.
-από τα εξωτερικά των κύριων τειχών, οχυρωματικά έργα, στο ανατολικό μέρος τού κάστρου.
--από αυτά που βρίσκονται ανατολικά τής αρχαίας κρήνης Πειρήνης.
και
--από αυτά που βρίσκονται 200 περίπου μ. βορειοανατολικότερα των προηγούμενων (η τελευταία εικόνα από κοντά στο σημείο που το τείχος είναι γκρεμισμένο και μπήκαμε (βλέπε την προτελευταία), ανεβαίνοντας, στο εσωτερικό τού κάστρου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου