Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από την όμορφη μικρή διαδρομή, η οποία έγινε σε ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο πέτρινο μονοπάτι, από το χωριό Καμάρι Σαντορίνης, στο νότιο μέρος τού οποίου βρισκόταν η αρχαία Οία, μέχρι την πηγή: Ζωοδόχος Πηγή, η οποία βρίσκεται στις ανατολικές πλαγιές τού λόφου «Πρ. Ηλίας». To μονοπάτι περνάει και από το αναριχητικό πεδίο Καμαρίου. Ο λόφος «Πρ. Ηλίας» μαζί με τον ανατολικότερό του λόφο, με τον οποίο συνδέεται με το διάσελο «Σελλάδα», το «Μέσα Βουνό», βρίσκονται μεταξύ των χωριών Καμάρι και Περίσσα, η οποία Περίσσα βρίσκεται στη θέση της αρχαίας πόλης / οικισμού: «Ελευσίνα» Θήρας.
Να σημειώσουμε πως το μονοπάτι συνεχίζει προς την κορυφή τού λόφου «Μέσα Βουνό», όπου βρίσκεται η αρχαία Θήρα και καταλήγει στο χωριό Περίσσα. Η αρχαία Θήρα, που ιδρύθηκε τον 9ο π.Χ. αι., από Δωριείς, δεν συνδέεται με τις προϊστορικές πόλεις και οικισμούς τής Σαντορίνης, όπως αυτές/οί στην περιοχή του Ακρωτηρίου στο νότιο άκρο τής Σαντορίνης, οι οποίες/οι καταστράφηκαν από τη μεγάλη έκρηξη τού ηφαιστείου το 1613 π.Χ.
Προτού τις εικόνες ένα εξαιρετικό βίντεο animation με την ιστορία τού ηφαιστείου της Σαντορίνης και του ανάγλυφου τού νησιού:
Η φυσική πηγή στο σπηλαιώδες άνοιγμα, μήκους 26 μ., του ασβεστολιθικού βράχου του Προφήτη Ηλία, γνωστή ως Ζωοδόχος Πηγή από το ομώνυμο εκκλησάκι που σηματοδοτεί σήμερα την είσοδο του σπηλαίου, αποτελεί την κυριότερη πηγή νερού στο περιβάλλον της πόλης της αρχαίας Θήρας, όπως, άλλωστε, και σε ολόκληρο το νησί. Κατά την αρχαιότητα, την πηγή συνέδεε με την αρχαία Θήρα η κύρια οδός που από την πόλη κατευθυνόταν προς τα βόρεια, κατάλοιπα της οποίας διασώζονται κατά τόπους λίγο χαμηλότερα από το σημερινό μονοπάτι που περνάει μπροστά από την πηγή. Η αρχαία οδός συνέχιζε ακόμα πιο πέρα, στην ανατολική πλαγιά του Προφήτη Ηλία, προς ένα εκτεταμένο νεκροταφείο με λαξευτούς τάφους. Ίσως στην περιοχή της πηγής να ξεκινούσε και διακλάδωση της οδού προς το βόρειο λιμάνι της αρχαίας πόλης, την Οία της αρχαιότητας, στους πρόποδες του Μέσα Βουνού.
Το νερό της πηγής στάζει από την οροφή του σπηλαίου σε μία φυσική λεκάνη, σχηματισμένη από την ίδια την πηγή. Ίχνη αρχαίων λαξεύσεων στο σπηλαιώδες άνοιγμα υποδηλώνουν την ύπαρξη διαμορφώσεων για τη διαχείριση τον νερού. Ανάμεσά τους ένα κανάλι πλάτους 0,70-0,80 μ. οδηγούσε το νερό μπροστά από το σπήλαιο. Το κατώτερο μέρος του διατηρείται ακόμα, πιθανολογείται μάλιστα και η ύπαρξη κάποιας κτιστής κατασκευής κάτω από το σημερινό εκκλησάκι. Η πηγή ήταν σε συνεχή χρήση κατά την αρχαιότητα, αν και η ποσότητα του νερού που προσέφερε δεν πρέπει να έφθανε για να καλύψει το σύνολο των αναγκών των κατοίκων της πόλης. Φαίνεται, μάλιστα, πως αποτελούσε, όπως και για τους σημερινούς περιπατητές, τόπο αναψυχής. Αυτό μαρτυρούν οι πολυάριθμες επιγραφές της αρχαϊκής εποχής με ανθρωπωνύμια, που είναι χαραγμένες στη λεία επιφάνεια των βράχων γύρω από την πηγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου