[στο σπήλαιο «Φώκας» ή «Φώκιας», στη Σαλαμίνα, 11.02.2023]

Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από το σπήλαιο «Φώκας» ή «Φώκιας», που βρίσκεται στη χερσόνησο «Θυννιό», με το ακρωτήριο «Πετρίτης», στο βορειοδυτικά άκρο τού ορεινού όγκου «Ακάμας τής νότιας Σαλαμίνας.

Η συντομότερη διαδρομή για να φτάσει κάποιος είναι από το δασικό χωματόδρομο που ξεκινά από τα Κανάκια, αλλά στο παρόν, έχοντας σκοπό να περάσω επιστρέφοντας και από το σπήλαιο «Κανακίων» ή «Νυμφών», εικόνες από το οποίο θα παρουσιαστούνε στην επόμενη ανάρτηση, ακολούθησα το δασικό χωματόδρομο ο οποίος διατρέχει όλη την κορυφογραμμή τού όρους «Ακάμας».

Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:

Η χερσόνησος «Θυννιό» από το σημείο που ο δασικός χωματόδρομος στρίβει νότια νοτιοδυτικά (στο βάθος τα Γεράνεια όρη και δεξιά στην εικόνα το όρος Πατέρας:

Κατεβαίνοντας προς τη «Θυννιό»:

-διακρίνονται δύο διαμπερή κοιλώματα:

-μια σπηλίτσα:

-η χερσόνησος «Θυννιό» (το ακρωτήριο «Πετρίτης» διακρίνεται οριακά) από νότια:

-η βάση τής προεξοχής βράχου, στο «Θυννιό», όπου βρίσκεται το σπήλαιο «Φώκας ή «Φώκιας» και άλλες μικρότερες σπηλιές:

-πίσω από το βράχο με το μικρό βραχοσκεπές βρίσκεται το σπήλαιο «Φώκας ή Φώκιας»:

 

-το υποτυπώδες μονοπάτι που βγαίνει στη βάση τής προεξοχής βράχου με τις σπηλιές:

To Σπήλαιο «Φώκας» ή «Φώκιας»:

Βραχοσκεπή και σπηλίτσες λίγα μέτρα δυτικότερα τού Σπηλαίου «Φώκας» ή «Φώκιας»: 

Τέλος κλείνουμε με ένα απόσπασμα από την εξαιρετική εργασία: 

«Από το περιβάλλον και την αρχαιολογία των σπηλαίων της Σαλαμίνος» των Γιάννου Γ. Λώλου - Χριστίνας Μαραμπέα»:

Το Σπήλαιο της Φώκας σημειώνεται ήδη σε παλαιούς χάρτες (από τα τέλη του 19ου αιώνος), ενώ σπήλαια με το συγκεκριμένο (ή παρεμφερές) όνομα απαντούν και σε άλλες παράκτιες, νησιωτικές κυρίως, θέσεις στην Ελλάδα. 

Πρόκειται για μικρό σπήλαιο, αποτελούμενο από δύο μακρόστενους χώρους, εκ των οποίων ο μεγαλύτερος έχει μήκος 7,20 μ. στον άξονα, γενικά, Β.-Ν. Το πλάτος του σπηλαίου, στο μπροστινό τμήμα, φθάνει τα 4,70 μ., στον άξονα Α.-Δ., ενώ η αψιδοειδής είσοδός του, προς τα νότια, έχει εύρος 2,40 μ. και μέγιστο ύψος 2,40 μ.

Λόγω του μικρού μεγέθους του, το Σπήλαιο της Φώκας θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί, διαχρονικά, μόνον ως περιστασιακό κατάλυμα ποιμένων/κτηνοτρόφων και, ενδεχομένως, αλιέων.

Κατά την διάρκεια της πρώτης αναγνωριστικής επίσκεψης στον χώρο το 1996 είχαν παρατηρηθεί σε σημεία της ανόδου προς το σπήλαιο από τον όρμο, και κάτω από την είσοδό του, σποραδικά επιφανειακά θραύσματα άγραφων αγγείων ιστορικών χρόνων.