Μετασχηματισμοί
1
Ο κάµπος γλιστράει µέσα σου
τα βουνά σε ακρωτηριάζουν
σε διεκδικούν φωνάζουν
ένα μονάχα μονοπάτι υπάρχει
κι ο βράχος της Μονεμβασιάς
ο αδυσώπητος αντικατοπτρισμός του.
Γίνε ένα ριζιμιὸ λιθάρι
κρατήσου.
2
Απαθής
η πέτρινη σάρκα τους επικάθεται
στα πρόσωπά τους
3
Μέτρησαν το ύψος τους
υπολόγισαν τη διαγραφόµενη προοπτική
κι άρχισαν να πυροβολούν.
Με κατατρυπηµένο τώρα το κρανίο τους
κι όμως επιζούν
συνεχώς µετατοπίζονται.
4
Τρύπια πηγάδια τα µάτια τους.
Δε βλέπουν τίποτε.
Δε θυμούνται τίποτε.
Μόνον κοιτάξουν.
Καρφωμένα σ’ ένα πρόσωπο ευνουχισμένο
εκεί που οι άνεμοι φυσούσαν
πήζει η γαλήνη.
5
Συνηθισµένος στις παραποιήσεις
νιώθει σαν ισορροπιστής
μετράει με ακρίβεια τις κλίσεις
κι υπολογίζει την αστάθεια των εξωτερικών πιέσεων
ποντάροντας στους κεραυνούς.
Έπειτα γδέρνει μια μια τις σάρκες του
αφαιρεί τις προσχώσεις
και σκύβει να δει τ’ αληθινό του πρόσωπο.
6
Ήρθε κι αυτὴ η µέρα
κίβδηλο χαρτονόμισμα στα χέρια µας
με µόνο αντίκρισμα τη σιωπή.
7
«Μην κοιμάστε πια
τι ο Μάκβεθ σκότωσε τον ύπνο»
Σαίξπηρ
Σκοτώσαµε κι εμείς χιλιάδες ύπνους.
Ποιος στα χρόνια µας κοιμήθηκε ποτέ;
Στηριχτήκαµε πολύ στην προοπτική των ματιών
μες στην ειρήνη τους οι καταρράχτες µαίνονταν
τα όνειρα ναρκοθετούσαν
στοιχειοθετώντας τ’ αλφαβητάρι των ουρανών.
Με τον καιρό δουλέψαμε σε υπόγειες σήραγγες
είδαμε τα κρυμμένα στιλέτα στις τσέπες
τα µισοφέγγαρα πρόσωπα
τη ζωή µας που πέρασε σα σε αίθουσα νεκροτοµείου
ανάμεσα στη διαβρωτική μυρουδιά της φορμόλης
και τα ταριχευµένα πτώματα.
8
Πάνω απ’ τα μάτια µας
ο ουρανός ξεβιδωμένος.
Το ημίψηλό του κόλλησε στο κεφάλι µας καλά.
Μας λείπει το μονόκλ και το μαστίγιο.
9
Κάτω από έναν ουρανό
που ήτανε κάποτε πιο τρυφερός µαζί σου
και τώρα πήζει μες στη μνήμη
ισορρόπησε αν μπορείς
συνεχώς αφαιρώντας
κατ’ αρχήν τα γεγονότα
έπειτα αυτούς που τα πλάθουν ή τα παραποιούν
κι όσους τα εκμεταλλεύονται
ή τα στοιβάζουν στο κρανίο των ανθρώπων
όπως στο θάλαμο της φωτογραφικής τους µηχανής
και τους εξαπολύουν στους δρόμους ή τις ακτές
κι όλο τους βλέπεις να μασούν να πίνουν.
Κοάξ κοάξ κι ο παφλασμός των κυμάτων.
Μείνε μες στη γυμνή έκταση των βράχων.
10
Ένα μικρό τοπίο µεταδοτικής άνιας
γύρω γύρω η θάλασσα
στη µέση εμείς
και πάνω απ’ τα κεφάλια µας
τα φυσερά του ανέμου.
Και κάθε µέρα το ίδιο
γύρω γύρω η θάλασσα
Κι εμείς στις αμμουδιές.
Παίζουμε βλέπετε το παιγνίδι µας καλά
κι αυτοί - ω αυτοί
που αθέατοι τα νήματα κινούν
ακόμα πιο καλύτερα.
11
Ανάμεσα σ’ έναν καφέ
και την εφημερίδα της ημέρας
η τύψη.
Ανάμεσα στα γεγονότα
και την άγνοιά τους
και πάλι η τύψη.
Η εφημερίδα κι ο καφὲς
τα γεγονότα
η τύψη
ο καθηµερινός µας ντοματοπελτές.
19
Εδώ μας βίδωσαν
εδώ μας κόλλησαν τη ρετσινιά.
Φούσκωσαν το λαρύγγι τους πολύ
δε θέλαν ρυθμιστή στο βήμα τους
κι έγιναν στο σηµάδι άριστοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου