16 Φεβρουαρίου 2024

[στην Πεντέλη, 14.02.2024]

Εικόνες από τη Σπηλιά τού Νταβέλη (ή Αμώμων) και την οδό Λιθαγωγίας στην Πεντέλη έχουνε παρουσιαστεί παλαιότερα στο παρόν ιστολόγιο*. Στο παρόν παρουσιάζονται εικόνες από τη διαδρομή την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 14ης Φλεβάρη 2024 και η οποία έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:


Από την εν λόγω διαδρομή παρουσιάζονται εικόνες από σημεία, που δεν έχουνε παρουσιαστεί παλαιότερα και συγκεκριμένα από:

-το αρχαίο λιθόστρωτο, κοντά στη Σπηλιά Νταβέλη ή Αμώμων, που βρίσκεται αριστερά στο τελευταίο πέταλο τού μονοπατιού / οδό Λιθαγωγίας, την οποία ανεβαίνουν οι πεζοπόροι, 450μ. πριν τη Σπηλιά Νταβέλη. Το αρχαίο Λιθόστρωτο, το οποίο κινείται παράλληλα τής οδού / μονοπάτι Λιθαγωγίας, ανάμεσα σε αυτήν και το βαθύ όρυγμα / υπολειμματικό χώρο λατομείου, όπως θα φανεί και από τις εικόνες που ακολουθούνε φαίνεται πως ήτανε βασικό μέρος της οδού Λιθαγωγίας. Ξεχωρίζουν οι τετραγωνισμένες σμιλευμένες τρύπες, σε βράχια, στις οποίες θα στηριζόντουσαν μηχανισμοί μεταφοράς τού μαρμάρου και αρματοτροχιές σμιλευμένες σε βράχια.


















---






































---



---




















---



















---























---
























---

-το εσωτερικό τής Σπηλιάς Νταβέλη ή Αμώμων. Προτού τις εικόνες και πέρα από όσα έχουν ή δεν έχουν ανά καιρούς γραφτεί στο παρόν ιστολόγιο, να αναφερθεί συνοπτικά ότι:
--η Σπηλιά μέχρι τα αρχαία χρόνια, προτού τη λειτουργία των λατομείων μαρμάρου, ήτανε μια περίκλειστη από ασβεστολιθικά πετρώματα, διαμορφούμενη από τις ροές εσωτερικών νερών μεταξύ των διαβρώσεων των βράχων, εσωτερική σπηλαιώδης κοιλότητα.
--βγήκε στην επιφάνεια κάποια στιγμή στα ιστορικά χρόνια από τη λειτουργία τού αρχαίου λατομείου μπροστά της, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί τον 2ο μ.Χ. αι.
--σίγουρα χρησιμοποιήθηκε ως χώρος απόθεσης λατυπών (συντρίμμια από τη σμίλευση ή την εξόρυξη τού μαρμάρου).
--αμφισβητείται ότι χρησιμοποιήθηκε ως τόπος λατρείας τού Θεού Πάνα.
--στα χρόνια τού βυζαντίου λειτούργησε ως ησυχαστήριο μοναχών (τους Αμώμους). Τα παρεκκλήσια στην είσοδό της είναι προς τιμή των Αγ. Σπυρίδωνα, έργο του 10-11 μ.Χ. αι., και Αγ. Νικολάου, που είναι λίγων χρόνων νεώτερο. Δίπλα τους, προς το εσωτερικό τής Σπηλιάς, υπάρχει πέτρινη δεξαμενή νερού. Μπροστά τους υπήρχε πέτρινο τείχος, μεταγενέστερο των ναών, που γκρεμίστηκε, όταν το λατομείο ξαναλειτούργησε, αρχές τού 19ου μ.Χ, αι., για λίγα χρόνια.
--αν και φέρει το όνομα τού λήσταρχου Νταβέλη, αμφισβητείται ότι υπήρξε πράγματι κρησφύγετό του.
--τα χρόνια 1977-1983 υπέστη μεγάλες ανεπανόρθωτες καταστροφές στο εσωτερικό της από τη χρήση βαρέων μηχανημάτων και εκρηκτικών υλών ενώ ρωγμές παρατηρηθήκανε και στα εκκλησάκια. Κατά πάσα πιθανότητα από εργασίες τού στρατού. Η σπηλιά είχε χρησιμοποιηθεί ως στρατιωτική αποθήκη. Μάλιστα εκατέρωθεν αυτής είχαν ανοιχτεί και δύο τούνελ**.
--σήμερα την επισκέπτονται λάτρεις τού βουνού και ηλίθιοι νεοέλληνες που μουτζουρώνουνε το διάκοσμό της (…)        




























































**

Δεν υπάρχουν σχόλια: