17 Απριλίου 2024

[στον Υμηττό και μια ακόμα παλιά παραδοσιακή προβιομηχανική ασβεστοκάμινος, 16.04.2024]

Το να πεζοπορείς στον Υμηττό, περνώντας και ξαναπερνώντας από αγαπημένα μέρη (ή και από σημεία που δεν έτυχε να έχεις περάσει, κυρίως όταν κινείσαι εκτός μονοπατιού), και να μην περιμένεις ότι κάπου σε περιμένει κάτι, άξιο λόγου, δίπλα σου τελικά, που δεν είχες συναντήσει παλαιότερα είναι σα να μην έχεις νιώσει το μυστηριακό χαρακτήρα τού Υμηττού. Το ίδιο και όταν συναντήσεις κάτι απρόσμενα και δεν εκπλαγείς. 
Το πρωινό τής 16ης Απρίλη 2024, ξεκίνησα, για μια σύντομη περιπλάνηση στον «τοίχο», μεταξύ των δασικών χωματόδρομων, τον οποίο διασχίζει κάθετα η ρεματιά Σαρίνα, νότια τού Καταφύγιου Υμηττού και νοτιοδυτικά και κάτω από την περιοχή «Δελφοί» (σ.σ. η περιοχή «Δελφοί» βρίσκεται πάνω από τα απόκρημνα βράχια, που δεσπόζουνε τής περιοχής ανατολικά τής Αγ. Μαύρας Ηλιούπολης). Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
























Ξεκίνησα από την Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα, ακολουθώντας το δασικό χωματόδρομο (που πάει προς Αργυρούπολη) μέχρι που διασταυρώνεται με τη ρεματιά Σαρίνα.
Εκεί πήρα το ανηφορικό μονοπάτι στην κοίτη της…


















Φτάνοντας κάτω από τον «τοίχο» (όπου κρέμεται αλυσίδα, στερεωμένη στο βράχο, για ασφαλή αναρρίχηση προς τον πάνω χωματόδρομο) κινήθηκα δεξιά (νοτιοδυτικά) στο μονοπάτι στη βάση τού «τοίχου» μέχρι το τέλος του, από όπου κινήθηκα, εκτός μονοπατιού, σε βατό πεδίο μέχρι τον πάνω χωματόδρομο…


























…στον οποίο συνέχισα αριστερά (ανατολικά και βόρεια) μέχρι το σημείο που αριστερά του (δυτικά) ξεκινά μονοπάτι, το οποίο ακολούθησα.
Λίγα μέτρα μετά πρόσεξα ένα βαθούλωμα, στη θέση 37°56'07''N 23°46'31''E, χωμένο στην πυκνή χαμηλή βλάστηση: Μια αχαρτογράφητη παλιά παραδοσιακή προβιομηχανική ασβεστοκάμινο! Η ένατη (9η) που συνάντησα στον Υμηττό, μετά την έκδοση του φωτογραφικού λευκώματος και δέκατη (10η) συνολικά για τις περιοχές που αφορούσε το εν λόγω άλμπουμ.
























Συνέχισα, εκτός μονοπατιού, σε βατό πεδίο, μέχρι το βόρειο άκρο τού ανωτέρω «τοίχου», όπου υπάρχει μια μικρή σπηλίτσα και ένα διαμπερές κοίλωμα, πιθανόν από μετακίνηση τμήματος τού βράχου που αποκολλήθηκε:


























Κατόπιν συνέχισα, νότια, ακολουθώντας πορεία στη βάση τού «τοίχου», αρχικά εκτός μονοπατιού (ή παλιού μονοπατιού θαμμένου στα πουρνάρια κ.λπ. βλάστηση) και σύντομα μονοπάτι, το οποίο βγαίνει στο σημείο τής δεύτερης εικόνας…


























Επιστρέφοντας, μέσω τού δασικού χωματόδρομου, περί τα 350 μ. πριν τη Μονή Καρέα, κάτω από το χωματόδρομο, υπάρχει ένα βύθισμα, προϊόν φυσικών διεργασιών, το οποίο θα μπορούσε να είναι δολίνη:



  

Δεν υπάρχουν σχόλια: