31 Οκτωβρίου 2024

[στον Υμηττό, 30.10.2024]

Στο παρόν παρουσιάζονται λίγες εικόνες από τη σύντομη διαδρομή, την οποία ακολούθησα, το πρωινό τής 30ης Οκτώβρη 2024, στον Υμηττό, βόρεια και ανατολικά τής Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Καρέα. Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia…
























…και είχα αρκετά χρόνια να την κάνω. Από λίγο μετά τη φωτιά τού 2015, τα σημάδια τής οποίας σβήνουνε με το χρόνο, αλλά η βλάστηση δεν επανήλθε όπως ήταν. Νεαρά πεύκα, στο συγκεκριμένο κομμάτι τού δυτικού Υμηττού, είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Από δέντρα κυριαρχούνε τα πουρνάρια και κατά τόπους οι αγριελιές ενώ δίπλα στη μονή Καρέα έχουνε φυτευτεί κυπαρίσσια, τα οποία δείχνουν αρκετά ταλαιπωρημένα από τις συνθήκες τού καλοκαιριού που πέρασε. Στο πετρώδες, κυρίως επικλινές και κατά τόπους κακοτράχαλο έως βατό μόνο για αναρριχητές, όμορφο, τοπίο τα σημάδια των παλιών, μικρών λατομείων και ιδίως των επιπεδοποιημένων με σμίλευση των βράχων, εδαφών αρχίζουνε και ενσωματώνονται σε αυτό (σ.σ. οι μεγάλοι υπολειμματικοί χώροι λατομείων θα χρειαστούνε πολλές χιλιάδες χρόνια για να αλλοιωθούνε προς το φυσικότερο) ενώ τα ερειπωμένα / μισογκρεμισμένα πέτρινα, από ξερολιθιά, κτίσματα των λατόμων δείχνουνε πια απόλυτα εναρμονισμένα μαζί του και ενίοτε χρησιμοποιούνται ως ολιγόωρα υπαίθρια καταλύματα ορεινών πεζοπόρων. Όπως και οι παλιές πέτρινες στρούγκες. Οι δρόμοι και τα μονοπάτια λιθαγωγίας, συντηρημένα, είναι ενταγμένα στο δίκτυο μονοπατιών και κάθε διαδρομή είναι μια απόλαυση.




































Στις θέσεις: 
37°56’32’’N 23°46’56’’E…





…και 37°56’32’’N 23°46’52’’E…


…υπάρχουνε δύο τεχνητές λακκούβες, εκ των οποίων η πρώτη είναι ή πολύ παλιά δεξαμενή ή καμίνι για κάρβουνα ενώ η δεύτερη καμίνι για κάρβουνα. Να πρόκειται για ασβεστοκάμινα, για το πρώτο αποκλείεται ενώ για το δεύτερο είναι απίθανο.






Δεν υπάρχουν σχόλια: