Η κυκλική διαδρομή, την οποία ακολούθησα το πρωινό τής 7ης Νοέμβρη 2024, είναι από τις πιο όμορφες και βατές διαδρομές στον Υμηττό που συνδυάζουν
-ικανοποιητική υψομετρική ανάβαση (κατά σχεδόν 500 μ.)
-πλούσια θέα, αλλά και
-την αίσθηση, όπως έχω αναφέρει παλαιότερα, ψηλά στο «Ίσωμα», ότι είσαι εσύ, ο Υμηττός και ο ουρανός. Α, και οι πυλώνες μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Εικόνες από τμήματά της έχουνε κατ’ επανάληψη παρουσιαστεί στο παρόν ιστολόγιο.
Ξεκίνησα από τα Αστυνομικά Ηλιούπολης, από το σημείο που ένα πέρασμα στο τέλος των οδών Τσόρτσιλ και Ολυμπιονικών οδηγεί στο δασικό χωματόδρομο, ο οποίος περνά ακριβώς από πάνω, και τον ακολούθησα (το δασικό χωματόδρομο) καθώς ανεβαίνει οφιοειδώς τον Υμηττό περνώντας από το ύψωμα, με το κολονάκι τής ΓΥΣ, στα 562 μ. μέχρι το σημείο που διασταυρώνεται με το μονοπάτι, το οποίο οδηγεί στο Μνημείο Μιχαηλίδη (σ.σ. το εν λόγω μονοπάτι ξεκινά από τις ανατολικές παρυφές τού Υμηττού πάνω από το Σέσι Υμηττού και από το Μνημείο Μιχαηλίδη διακλαδίζεται σε τρία: προς Ηλιούπολη, προς Καρέα και προς Κεραίες).
Στο δάσος, το οποίο διασχίζει ο ανωτέρω δασικός χωματόδρομος, το οποίο προσπαθεί να ανακάμψει από τις φωτιές τού 1998 και του 2015, είναι εμφανή τα σημάδια από την ανομβρία: σχεδόν όλα όσα μικρά κυπαρισσάκια έχουνε φυτευτεί δίπλα στο χωματόδρομο είναι σχεδόν ξερά, οι πολλές αγριελιές έχουνε γυρίσει και διπλώσει τα φύλλα τους ενώ μόνον τα πουρνάρια και τα πευκάκια, που κυριαρχούνε πιο ψηλά, όπως και τα ελάχιστα μεγάλα πεύκα, δεν δείχνουνε προς το παρόν να έχουν επηρεαστεί.
Από το Μνημείο Μιχαηλίδη ακολούθησα το μονοπάτι, που αναφέρθηκε ανωτέρω, το οποίο κατεβαίνει προς Ηλιούπολη. Λίγο μετά διακλαδίζεται σε δύο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διακλαδώσεις του προς Ηλιούπολη (όπως και το μονοπάτι μέχρι εκεί από ανατολικά) έχουνε συντηρηθεί εξαιρετικά, είναι οριοθετημένες με πέτρες τοποθετημένες σε σειρά σε όλη τους τη διαδρομή μέχρι κάτω το δασικό χωματόδρομο και αυτή η δουλειά, που γίνεται από ερασιτέχνες πεζοπόρους / ορειβάτες, μόνο εύκολη δεν είναι. Εκτός από λίγες δεκάδες μέτρα, που κινούνται σε χώμα λίγο πριν το χωματόδρομο, τα μονοπάτια αυτά κινούνται σε πετρώδες έδαφος από καθαρό ασβεστόλιθο μες σε πυκνό δάσος πουρναριών.
Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia:
Ακολουθούνε λίγες εικόνες από τη διαδρομή. Ο καιρός ήτανε καλός, αλλά ο αέρας λυσσομανούσε:
-το παγκάκι, πρώτο πέταλο - φουρκέτα τού χωματόδρομου, οριακά και αν πια μπορεί να φιλοξενήσει περιπατητές:
-το ύψωμα στα 562 μ.:
-«έφυγε ως πουλάκι» και εμείς ελπίζουμε, όταν θα είναι, να «φύγουμε σαν πουλάκι»:
-στο βάθος οι ορεινοί όγκοι τής Μερέντας και του Πάνειου όρους και αριστερά το Μαυροβούνι νότιου Υμηττού:
---
-φτάνοντας στο Μνημείο Μιχαηλίδη:
-στην επόμενη το σημείο που διακλαδίζεται το μονοπάτι. Συνέχισα στο προς τα αριστερά (ανατολικότερο):
---
Σχετικά link:
Ανεβαίνοντας / περνώντας από το ύψωμα 562 μ.:
Μνημείο Μιχαηλίδη:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου