Τα πουλιά περνούν τα σύνορα [Λαμάρ (Ламар), μετ. Άρης Δικταίος]

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Αχ, τι ευτυχία, τι τύχη εκπληκτική:

σύνορα τα πουλιά δεν εμποδίζουν!

Οι άνθρωποι, χωρίς άλλο, το γνωρίζουν,

μα δεν το εννόησαν οι πολιτικοί!

Κι απ’ όλα τα ημισφαίρια, αράδα-αράδα

τα πουλιά αποδημούν, μα στην παλιά

πάλι ξαναγυρίζουνε φωλιά,

πάνω απ’ τη Βουλγαρία και την Ελλάδα.

Και στεκόμαστε εμείς και τα κοιτάμε

πίσω από των συνόρων τη γραμμή.

Πότε θα το μπορέσουμε κι εμείς

στους φίλους ανεμπόδιστα να πάμε;

Από την «Ανθολογία Βουλγαρικής Ποιήσεως» τού Αρη Δικταίου (1971, εκδ. «Δωδώνη»)

Ο Λαμάρ, κατά κόσμο: Λάλιου Μαρίνοφ Πόντσεφ (Лалю Маринов Пончев), ήτανε Βούλγαρος λογοτέχνης (έγραψε ποίηση αλλά και πεζά). Γεννήθηκε την 1η Γενάρη 1898, στο χωριό Kaleytsa της επαρχίας Lovech. Αποφοίτησε, το 1916, από το Εμπορικό Λύκειο στο Svishtov και τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών το 1918.

Έλαβε μέρος στον Α'ΠΠ. Μετά τον πόλεμο, εργάστηκε στο Troyan, ως δημόσιος υπάλληλος, αλλά το 1923 απολύθηκε ως αναρχικός. Μετακόμισε στη Σόφια και την ίδια χρονιά ήρθε κοντά με τους Geo Milev και Hristo Yassenov. Το 1925 ίδρυσε το τυπογραφείο «New Art», το οποίο διεύθυνε μέχρι το 1947. Επιμελήθηκε και εξέδιδε το περιοδικό «Αρχάριος», από το 1929 έως το 1932. Συμμετείχε στην έκδοση, το 1926, τού 1ου τεύχους τού περιοδικού «Nachalo», το οποίο εκδόθηκε στη Σόφια, από ομάδα αναρχικών και επρόκειτο για την πρώτη μεγάλης κλίμακας αναρχική πρωτοβουλία μετά τα γεγονότα τού 1925*. 

Συμμετείχε στη δεύτερη φάση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Την 9η Σεπτέμβρη 1944 ανέλαβε συντάκτης των περιοδικών «Bulgarian Warrior» και «Tourist», της εφημερίδας «Echo» κ.λπ. Πέθανε στη Σόφια στις 21 Φλεβάρη 1974.

Πηγή πληροφοριών: bg.wikipedia.org. 

*Αναφέρεται στα γεγονότα τού Απρίλη 1925 [Στις 14 Απριλίου 1925 μια αναρχική ομάδα επιτέθηκε στην έφιππη συνοδεία του Βόριδος, καθώς περνούσε από τη Διάβαση Αραμπάκονακ. Δύο μέρες αργότερα μια βόμβα σκότωσε 150 μέλη της βουλγαρικής πολιτικής και στρατιωτικής ελίτ της Σόφιας, ενώ παρακολούθησαν την κηδεία ενός δολοφονηθέντος στρατηγού. Μετά από μια ακόμη απόπειρα κατά της ζωής του Βόριδος το ίδιο έτος, τα αντίποινα του στρατού στοίχισαν τη ζωή αρκετών χιλιάδων κομμουνιστών και αγροτικών, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων της διανόησης (el.wikipedia.org.)] και όχι στα γεγονότα τού Οκτώβρη 1925, όταν παρ’ ολίγον να ξεσπάσει ελληνοβουλγαρικός πόλεμος με αφορμή ένα επεισόδιο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και εισβολή τού ελληνικού στρατού μέχρι το Πετρίτσι (el.wikipedia.org.).