ΑΫΠΝΟ ΜΕ ΟΛΙΓΗ ΑΠΟ ΜΕΘΗ
Διατηρώ κομμάτια θρύψαλα της αλκυονίδας μέρας
σε φορμόλη υπομονής
χημική αντίδραση εξουδετέρωσης
ηθικόν ακμαιότατον
Ωστόσο,
-λέξη για κορεσμένο υδραργυρικό
γράφημα τούτη-
φτεροκοπά η σκέψη
σε αλκυόνα χιονοθύελλα
Στα όνειρα,
-κάποια ινδιάνικη φυλή το πίστευε-
το άρωμα κανέλας
καβαλά τα σύννεφα
και μπερδεύει τις μοίρες
έτσι ίσα-ίσα που προλάβαιναν
να μείνουν νέοι
οι τένοντες έρωτες
Δυο ρουφηξιές άνοιξη εξ' άλλου
γραμμένο τον έχει τον χειμώνα
κι αν πεις για Μεγαλοβδόμαδο
σταυρώθηκε το ποίημα
Γυρνώντας πλευρό βέβαια
αλλάζουν όλα
Οι χρυσοθήρες κερνούν παγετώνες
τις στάμνες της Κανά
η Βηθλεέμ έρημη πόλις
φτωχάστερη και παγωμένη
Και η υπομονή μου
κομμένο-άδειο κεφάλι
σαν αυτό που κλότσαγαν οι Σκύθες
για να διασκεδάζουν
το θάνατο της αλκυόνας μέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου