Παρηχώντας στη Σιωπή [Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος]

Παρηχώντας στη Σιωπή

Β

Βροχή τα βλέφαρα
στα βότσαλα
βάρκα-βαρκούλα
από το βυθό βγαίνει
και τα βλασταίνει

Γ

Γεννήθηκε γιασεμί
γι' αυτό δεν γκρίνιαζε
ποτέ τη γη

Δ

Δράκαινες Δευτέρες
στα μάτια δαγκώνω
στο δέρμα σου δώρο
δαμάσκηνα δάκρυα

Ζ

Η ζωή ζυγαριά
ζυγός η ζάλη της
και τα ζήτω της 
ζυγός

Θ

Θάμνοι βρέχουν
τα πόδια τους
στη θάλασσα
θαύμα θαυμάτων

Κ

Κυριακή Κυρία
στα κόκκινα 
κρυμμένη 

Λ

Λάβα οι λέξεις
λιώνουν το λίγο

Μ

Μουσική μητέρα
και μάγισσα

Ν

Νύχτα νηρηίδα
ντυμένη
νεροποντή 
και νούφαρο
στα νιάτα σου

Ξ 

Ξυράφι ο χρόνος
ξυπόλυτοι εμείς
ξαπλώνουμε
στο ξάγναντο του

Π 

Πάθη των πόθων
πυρίμαχα πρέπει

Ρ

Ροδιές και ρόδα μύρισες
στα ρείθρα των ρολογιών
ρέουν τα φιλιά μας

Σ

Στο σώμα σου
το σύμπαν
σιωπηλό

Τ

Τουλίπες στο τραπέζι
η ταυτότητα μιας Τρίτης
που τρέχει το τέλος της

Φ

Φόδρα του Φλεβάρη
φίδια φορούν
το παγωμένο φως

Χ

Χτενίζεις τα μαλλιά σου
στα χέρια χαμομήλια
χιλιάδες αστέρια
στο σώμα χορεύουν

Ψ

Ψηλά ο θεός
και οι ψαλμωδίες
κάτω
ψωμί τα ψέματα
σωρός τα ψοφίμια