Χρήστος Τουμανίδης - 3Χ17Χ3

Διαβάστε ή κατεβάστε (σε μορφή pdf), ακολουθώντας το σύνδεσμο εδώ, το ογδοηκοστό τρίτο βιβλίο της σειράς "εν καινώ" των 24Γραμμάτων, την ποιητική συλλογή "3Χ17Χ3" με ποιήματα χαϊκού των Milianov Kallupi, Χρήστο Τουμανίδη και Nasho Jorgaqi.

------------------------------------------------------------

Αντί προλόγου

Η κοινή αυτή ποιητική έκδοση, υπήρξε μια ιδέα δική μου, την οποία αποδέχτηκαν με θέρμη οι δύο φίλοι μου, ποιητές από την Αλβανία, ο Μιλιανόβ Καλούπι και ο Νάσε Γιοργάκι. Πρόκειται για έναν άτυπο «διάλογο», για μια «συζήτηση» με γλωσσικό όχημα το χαϊκού. Με τον «τρόπο λοιπόν του χαϊκού».

Τρεις φίλοι, σε δεκαεφτά συλλαβές και σε τρίστιχη μορφή, που είναι τα αριθμητικά δεδομένα της ποιητικής φόρμας του χαϊκού (3Χ17Χ3), προσπαθούν να πουν τόσα, όσα δεν μπορούν να εκφρα-στούν με άλλον τρόπο.

Χρήστος Τουμανίδης

Υ.Γ.  Αυτόν όμως τον ποιητικό διάλογο, την σπάνια ανθρώπινη επικοινωνία ήρθε να τον διακόψει, βίαια και άδικα, ο μέγας γεωμέτρης του Σκότους, ο θάνατος. Και άρπαξε από την παρέα μας, τον φίλο και αδερφό μας, τον γελαστό Μιλιανόβ! Όλα τα υπόλοιπα είναι σιωπή! Και δάκρυα!

-----------------------------------------------------------

Επίλογος

Σε μια εποχή που για την ποίηση, γενικότερα την τέχνη,

αφενός πλανάται η θέση ότι τροπολογικά όλα έχουν ειπωθεί (μεταθέτοντας ανεξήγητα το βάρος στην αισθητική της μορφής και το μη σημαινόμενο)

αφετέρου ο ακαδημαϊσμός, μια σκόπιμα επίπλαστη ασάφεια, ένας υπερβολικός έως ακραία επιτηδευμένος καταιγισμός λέξεων και φράσεων, που δε χρησιμοποιούνται στην καθομιλουμένη (κάποτε ο ποιητής ποιούσε τη λέξη και τη σύνταξη περνώντας τα στο καθημερινό λεξιλόγιο ενώ σήμερα περισσότερο ενδιαφέρεται να προσθέσει το μαγικό © στις επινοήσεις του και να διασφαλίσει την επιτυχία του στο καπιταλιστικό σύστημα εμπορευματοποίησης και αξιοποίησης των πάντων), η διαπλοκή αναγνωρισμένων ποιητών με κέντρα εξουσίας που έχει ως αποτέλεσμα μια υπερσυντηρητική πολιτική στάση και πρόταση συμβιβασμού με έμφαση στο ιδιωτικό και την απόσταση από τον καθημερινό τρόμο, υπάρχει η εντύπωση, και δικαιολογημένα, ότι δεν αφορά το μέσο άνθρωπο και τα προβλήματά του αλλά τη μπουρζουαζία, το χαϊκού, με την αμεσότητα της εντύπωσης της εικόνας και της στιγμής, ως τα απόλυτα αίτια, τον απλό του, αλλά όχι απλοϊκό του, λόγο που μπορεί άμεσα να κοινωνικοποιηθεί και επιπλέον εύκολα να μεταφερθεί σε / στην άλλη γλώσσα, έρχεται και βάζει το δικό του λιθαράκι στην κατανόηση ότι ο άλλος είναι ο ισότιμός μου συνάνθρωπος.

Προς επίρρωση των ανωτέρω: Η κοινή ποιητική συλλογή με χαϊκού των Nasho Jorgaqi, Χρήστου Τουμανίδη και Milianov Kallupi (που δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει την παρούσα έκδοση).

Γιώργος Πρίμπας.