Ο αρχαιολογικός χώρος της (αρχαίας) Οινόης βρίσκεται 3,5 χιλιόμετρα ανατολικά του σημερινού χωριού της Οινόης (ή Μάζι, μέχρι το 1919) στο δρόμο προς Λεύκα, στα βορειοδυτικά όρια της Αττικής, σε ένα στενό πέρασμα του όρους Κιθαιρώνα προς τη Βοιωτία.
Η αρχαία Οινόη βρισκότανε στα βορειοδυτικά όρια της αρχαίας Αττικής και οι κάτοικοί της ανήκανε στην Ιπποθοωντίδα φυλή. Ήταν εκτεθειμένη σε επιθέσεις από τους Θηβαίους, όπως αυτή του 506 π.Χ. στην οποία την καταλάβανε. Αργότερα πέρασε εκ νέου στην κυριαρχία των Αθηναίων. Το 431 π.Χ., με την έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Σπαρτιάτες επιχείρησαν αλλά απέτυχαν να την καταλάβουν. Την καταλάβανε πάντως το 411 π.Χ. οι Βοιωτοί, αλλά πρόσκαιρα.
Οφείλει το όνομά της στην ομώνυμη νύμφη από την Αρκαδία και πιθανή μητέρα του Πανός.
Η αρχαιολογική σκαπάνη απέδωσε πλήθος κεραμικών ευρημάτων και ανέδειξε τρεις φάσεις οικοδόμησης: της κλασικής αρχαϊκής περιόδου, των ελληνιστικών χρόνων (όταν ανήκε διαδοχικά στις μακεδονικές φυλές: Δημητριάδας και Πτολεμαΐδας) και των βυζαντινών χρόνων, όταν ονομαζόταν Μυούπολις ή Μυόπολις ή Νυούπολις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου