Η ιστορία τής Ναύπακτου, λίγες εικόνες από το κάστρο τής οποίας ακολουθούν, χάνεται στα βάθη τής ιστορίας.
Τέλη του 12ου π.Χ. αι., οι Δωριείς, από τον όρμο της περνούν στην Πελοπόννησο, με μικρά πλοιάρια τα οποία κατασκεύασαν εκεί, στην οποία θα καταστρέψουνε τις μυκηναϊκές πόλεις και θα κυριαρχήσουνε για τους επόμενους δέκα αιώνες.
Το 454 π.Χ. οι Αθηναίοι την καταλαμβάνουν από τους Λοκρούς και εγκαθιστούν Μεσσήνιους, τους οποίους είχαν εκδιώξει οι Σπαρτιάτες από τη νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Αργότερα, με το τέλος τού Πελοποννησιακού πολέμου και την ήττα των Αθηναίων, οι Λοκροί την ανακαταλαμβάνουνε και οι Μεσσήνιοι την εγκαταλείπουνε και εγκαθίστανται στη Σικελία.
Το 338 π.Χ. γίνεται το κέντρο τής Αιτωλικής Συμπολιτείας ενώ το 191 π.Χ. καταλαμβάνεται από τους Ρωμαίους. Στα χρόνια που ακολουθήσανε, επί ρωμαϊκής και βυζαντινής κυριαρχίας, γνώρισε μεγάλη άνθηση.
Μεγάλες καταστροφές υφίστατο ανά καιρούς όπως από το σεισμό τού 553 μ.Χ. και από επιδρομές των σλάβων (από τον 6ο μέχρι τον 10ο μ.Χ. αι.).
Το χρονικό διάστημα από το 1204 μέχρι το 1294 μ.Χ. ανήκε στο Δεσποτάτο τής Ηπείρου και μετά στο Δουκάτο των Νέων Πατρών (ήτοι της σημερινής Υπάτης). Κατόπιν υπό το όνομα Έπακτος (από τους έλληνες) ή Λεπάντο (από τους φράγκους) πέρασε στην εξουσία τού αρβανίτη Μπούα Σπάτα και το χρονικό διάστημα από το 1407 μέχρι το 1499 μ.Χ. των ενετών. Το 1499 μ.Χ. καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς υπό το Βαγιαζήτ Β’.
Το 1571 μ.Χ. αμέσως νότια τού όρμου τής Ναύπακτου έλαβε χώρα η περίφημη ναυμαχία τής Ναύπακτου με την καταστροφή τού οθωμανικού στόλου, η οποία όμως δεν άλλαξε το status quo στην περιοχή. Το χρονικό διάστημα από το 1687 μέχρι το1699 μ.Χ. πέρασε και πάλι στην εξουσία των ενετών αλλά μετά τη Συνθήκη τού Κάρλοβιτς και μέχρι την ελληνική επανάσταση του 1821 και τη δημιουργία τού σύγχρονου ελληνικού κράτους πέρασε και πάλι στους οθωμανούς.
Η πόλη τής Ναύπακτου δεσπόζει από βορρά του στενού μεταξύ του Πατραϊκού κόλπου και του Κορινθιακού κόλπου και το κάστρο (*), η σημερινή μορφή τού οποίου διαμορφώθηκε από τους ενετούς την περίοδο 1407 – 1499 μ.Χ., είναι το σημαντικότερο ιστορικό της μνημείο.
(*) Το οποίο κάστρο εκτείνεται από το λόφο στα βόρεια όρια τής πόλης τής Ναύπακτου μέχρι και το λιμάνι, στο οποίο καταλήγει με δύο παράλληλα τείχη.
Τέλη του 12ου π.Χ. αι., οι Δωριείς, από τον όρμο της περνούν στην Πελοπόννησο, με μικρά πλοιάρια τα οποία κατασκεύασαν εκεί, στην οποία θα καταστρέψουνε τις μυκηναϊκές πόλεις και θα κυριαρχήσουνε για τους επόμενους δέκα αιώνες.
Το 454 π.Χ. οι Αθηναίοι την καταλαμβάνουν από τους Λοκρούς και εγκαθιστούν Μεσσήνιους, τους οποίους είχαν εκδιώξει οι Σπαρτιάτες από τη νοτιοδυτική Πελοπόννησο. Αργότερα, με το τέλος τού Πελοποννησιακού πολέμου και την ήττα των Αθηναίων, οι Λοκροί την ανακαταλαμβάνουνε και οι Μεσσήνιοι την εγκαταλείπουνε και εγκαθίστανται στη Σικελία.
Το 338 π.Χ. γίνεται το κέντρο τής Αιτωλικής Συμπολιτείας ενώ το 191 π.Χ. καταλαμβάνεται από τους Ρωμαίους. Στα χρόνια που ακολουθήσανε, επί ρωμαϊκής και βυζαντινής κυριαρχίας, γνώρισε μεγάλη άνθηση.
Μεγάλες καταστροφές υφίστατο ανά καιρούς όπως από το σεισμό τού 553 μ.Χ. και από επιδρομές των σλάβων (από τον 6ο μέχρι τον 10ο μ.Χ. αι.).
Το χρονικό διάστημα από το 1204 μέχρι το 1294 μ.Χ. ανήκε στο Δεσποτάτο τής Ηπείρου και μετά στο Δουκάτο των Νέων Πατρών (ήτοι της σημερινής Υπάτης). Κατόπιν υπό το όνομα Έπακτος (από τους έλληνες) ή Λεπάντο (από τους φράγκους) πέρασε στην εξουσία τού αρβανίτη Μπούα Σπάτα και το χρονικό διάστημα από το 1407 μέχρι το 1499 μ.Χ. των ενετών. Το 1499 μ.Χ. καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς υπό το Βαγιαζήτ Β’.
Το 1571 μ.Χ. αμέσως νότια τού όρμου τής Ναύπακτου έλαβε χώρα η περίφημη ναυμαχία τής Ναύπακτου με την καταστροφή τού οθωμανικού στόλου, η οποία όμως δεν άλλαξε το status quo στην περιοχή. Το χρονικό διάστημα από το 1687 μέχρι το1699 μ.Χ. πέρασε και πάλι στην εξουσία των ενετών αλλά μετά τη Συνθήκη τού Κάρλοβιτς και μέχρι την ελληνική επανάσταση του 1821 και τη δημιουργία τού σύγχρονου ελληνικού κράτους πέρασε και πάλι στους οθωμανούς.
Η πόλη τής Ναύπακτου δεσπόζει από βορρά του στενού μεταξύ του Πατραϊκού κόλπου και του Κορινθιακού κόλπου και το κάστρο (*), η σημερινή μορφή τού οποίου διαμορφώθηκε από τους ενετούς την περίοδο 1407 – 1499 μ.Χ., είναι το σημαντικότερο ιστορικό της μνημείο.
(*) Το οποίο κάστρο εκτείνεται από το λόφο στα βόρεια όρια τής πόλης τής Ναύπακτου μέχρι και το λιμάνι, στο οποίο καταλήγει με δύο παράλληλα τείχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου