Η εισαγωγή από το βιβλίο Αφορισμοί, εκδ. Αστάρτη, 1998, του Žarko Petan (27 Μαρτίου 1929 – 2 Μαΐου 2014) σε μετάφραση Λοΐσκα Αβαγιανού:
Ο Σλοβένος Ζάρκο Πετάν είναι συγγραφέας μυθιστορημάτων, θεατρικών έργων, παιδικών και χιουμοριστικών βιβλίων, ποιητής, σεναριογράφος, σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, πολυμεταφρασμένος και πολυβραβευμένος τόσο στην πατρίδα του όσο και στο εξωτερικό. Όμως, πέρα από όλα αυτά, είναι κι ένας ασύγκριτος μάστορας στη λεπτή και δύσκολη τέχνη του αφορισμού.
Οι αφορισμοί του είναι σύντομες φράσεις συμπυκνωμένης σοφίας, που απευθύνονται τόσο στο μυαλό όσο και στην καρδιά του αναγνώστη, κάνοντάς τον άλλοτε να κουνά θυμόσοφα το κεφάλι, άλλοτε να χαμογελά ξαφνιασμένος και άλλοτε να ξεσπά σε ένα ακράτητο λυτρωτικό γέλιο.
Μικρή επιλογή από τους αφορισμούς:
Ο γέρος είναι παιδί χωρίς μέλλον.
Οι λογοκλοπές μου είναι πρωτότυπες.
Αναζητώ την αλήθεια κι ελπίζω να μην τη βρω ποτέ μου.
Η εξουσία είναι μέσο για να μείνεις στην εξουσία.
Τα συνθήματα αντηχούν καλύτερα σε άδεια κεφάλια.
Οι ιστορικοί παραποιούν το παρελθόν και οι ιδεολόγοι το μέλλον.
Οι ανίκανοι είναι ικανοί για τα πάντα.
Αργά ή γρήγορα τα ιδανικά γίνονται ιδέες.
Η δυστυχία δεν γνωρίζει τον ενικό.
Ήταν ακαδημαϊκά αμόρφωτος.
Η πλύση εγκεφάλου γίνεται καλύτερα με λύματα.
Πιστεύω στην προ θανάτου ζωή.
Όποιος σπέρνει λόγια εισάγει σιτάρι.
Όπου υπάρχει μόνο ένας υποψήφιος σίγουρα εκλέγουν το χειρότερο.
Τον καιρό του Στάλιν, τα παιδιά της επανάστασης τα ‘παιρνε ο πελαργός.
Όπου υπάρχει λίγη ελευθερία, τη φυλάει η αστυνομία.
Ο κομμουνισμός πάει, θάφτηκε, από αύριο αρχίζω να πολεμάω τον καπιταλισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου