Στα Κανάκια Σαλαμίνας είχαμε βρεθεί και παλαιότερα (φωτογραφικά: εδώ), αλλά μια επίσκεψη στην όμορφη αυτή περιοχή τής νότιας Σαλαμίνας είναι πάντα κάτι ευχάριστο, πόσο μάλλον όταν συναντάς πράγματα που σε ενδιαφέρουν, που δεν περίμενες ή μάλλον που δεν είχες πάει επί τούτου να βρεις και κυριολεκτικά πέφτεις επάνω τους.
Η μικρή βόλτα ξεκίνησε, όπως πάντα, από την παραλία με τα παγκάκια,
πέρασε, από το λόφο με το κιόσκι, με την υπέροχη θέα στο Σαρωνικό κόλπο, και τον αρχαιολογικό χώρο με τα ερείπια τής πόλης που ανάγεται στη μυκηναϊκή εποχή και πολλοί ταυτίζουνε με την εποχή τού Αίαντα,
και συνέχισε στο δασικό δρόμο, που περνά νότια τού αρχαιολογικού χώρου. Κοντά στο σημείο που ο δασικός δρόμος συναντιέται με το μονοπάτι, το οποίο κατεβαίνει από τον αρχαιολογικό χώρο, στη θέση 37°53’57’’N 23°24’49’’E, θα πρέπει να υπήρχε μια παλιά παραδοσιακή ασβεστοκάμινος, η οποία καταστράφηκε κατά την κατασκευή τού δασικού δρόμου. Κάποιες από τις πέτρες δείχνουνε να ήτανε μέρος εξωτερικού τοίχους παραδοσιακής ασβεστοκάμινου.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ειδικά στη νότια Σαλαμίνα (να θυμίσουμε ότι λίγο ανατολικότερα, στο δρόμο προς τη Σπηλιά τού Ευριπίδη, είχαμε συναντήσει ακόμη μία παλιά παραδοσιακή ασβεστοκάμινο) θα πρέπει να είχανε λειτουργήσει παλιότερα πολλές παραδοσιακές ασβεστοκάμινες καθόσον συντρέχανε οι προϋποθέσεις κατασκευής τους: έδαφος πλούσιο σε ασβεστολιθικά πετρώματα, δάσος με πλούσια και κατάλληλη βλάστηση για τη δημιουργία «μπουκιών» με κλαδούρια να τροφοδοτούνε τη φωτιά, απάνεμες ήπιων πλαγιών ρεματιές σε μια λογική απόσταση από τους οικισμούς.
Λίγο παρακάτω όμως, κοντά στο χωματόδρομο Κανάκια – Πυργιακόνι, στη θέση 37°54’05’’N 23°25’14’’E, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την ύπαρξη μιας μεγάλης παλιάς παραδοσιακής ασβεστοκάμινου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου