Written - In - Red [Voltairine de Cleyre]

Με Κόκκινο Γραμμένα

Στους Ζωντανούς Μας Νεκρούς στον Αγώνα τού Μεξικού

Με κόκκινο γραμμένη η διαμαρτυρία τους στέκει,

Για να τη δούνε του Κόσμου οι θεοί• 

Στης μέρας τής κρίσης τον τοίχο τ’ άυλα τους χέρια

Επιδεικνύουνε το θυρεό: «Διαίρει» ενώ φλεγόμενα δαυλιά

Το μήνυμα καταυγάζουνε: «Κατάσχετε τα εδάφη!  

Τις φυλακές ανοίξτε και τους ανθρώπους λευτερώστε!» 

Φλέγουν οι ζωντανές λέξεις των Νεκρών

Με κόκκινο γραμμένες

θεοί του κόσμου! Τα στόματά σας άφωνα είναι!

Τα όπλα σας μιλήσανε και γίνανε σκόνη.

Αλλά η σαβανωμένη Ζήση, με την καρδιά της αναίσθητη,

έχει νοιώσει τους κρουστούς τής έγερσης χτύπους    

Μέσα τους ηχεί των Νεκρών η φωνή

Που καλεί: «Πετάξτε μακριά την αρχαία σκουριά!»   

Έχουνε δει, τη λέξη των Νεκρών: «Αναζωογονηθείτε»,

Με κόκκινο γραμμένη.

Σηκώστε το ψηλά, Ω πυρωμένο ουρλιαχτό!

Προς τον ουρανό ψηλά, να ‘ναι σ’ όλους ορατό.

Σκλάβοι τού Κόσμου! Τα αίτια κοινά μας•

Ένα είναι η ανέκαθεν ντροπή•

Ένα είναι ο αγώνας, στο Ένα όνομα –

Ενηλικίωση – για την απελευθέρωση τού ανθρώπου μαχόμαστε.  

«Διώξτε την κατάρα από τη Γη μας!»: καίνε τα λόγια των Νεκρών,

Με κόκκινο γραμμένα. 

Το τελευταίο ποίημα τής Voltairine de Cleyre.

Written – In – Red 

To Our Living Dead in Mexico’s Struggle

Written in red their protest stands,

For the gods of the World to see;

On the dooming wall their bodiless hands

have blazoned “Upharsin,” and flaring brands

Illumine the message: “Seize the lands!

Open the prisons and make men free!”

Flame out the living words of the dead

Written – in – red.

gods of the World! Their mouths are dumb!

Your guns have spoken and they are dust.

But the shrouded Living, whose hearts were numb,

have felt the beat of a wakening drum

Within them sounding – the Dead men’s tongue – 

Calling: “Smite off the ancient rust!”

Have beheld “Resurrexit,” the word of the Dead,

Written – in – red.

Bear it aloft, O roaring, flame!

Skyward aloft, where all may see.

Slaves of the World! Our cause is the same;

One is the immemorial shame;

One is the struggle, and in One name – 

Manhood – we battle to set men free.

“Uncurse us the Land!” burn the words of the Dead,

Written – in – red.

Voltairine de Cleyre’s last poem.

Πηγή πρωτότυπου: theanarchistlibrary.org / Voltairine de Cleyre.