Η Λαυρεωτική είναι ένας τόπος, στον οποίο το χάος στα βάθη τής γης στάθηκε γενναιόδωρο, πλουτίζοντάς τον με ποικιλία ορυκτών όση σε ελάχιστα μέρη στον κόσμο.
Όπως έχουμε αναφέρει και παλαιότερα, στο Ορυκτολογικό Μουσείο Λαυρίου φιλοξενούνται 500 περίπου διαφορετικά είδη ορυκτών, όλα από την περιοχή τής Λαυρεωτικής, αριθμός μοναδικός που δεν συναντάται πουθενά αλλού στον κόσμο (αναφερόμενοι σε ορυκτά προερχόμενα από μια συγκεκριμένη περιοχή).
Η Λαυρεωτική επίσης είναι ένας τόπος εξαιρετικής ομορφιάς και κάθε πορεία σε αυτόν είναι απολαυστική και πάντα σου προσφέρει περισσότερα από όσα περίμενες να σου δοθούν. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες, κάτι όχι συνηθισμένο, έχουνε συνεισφέρει σε αυτή τη μαγεία με τις παλιές εγκαταστάσεις των ορυχείων, τα ορύγματα, τις σήραγγες, τα πηγάδια, τους λοφίσκους με τα υλικά απόθεσης, να φθείρονται από το χρόνο και να στολίζονται από τη βλάστηση και στο βάθος, στην εσχατιά της Λαυρεωτικής γης, τον αρχαίο Ναό τού Ποσειδώνα στο Σούνιο.
Συνήθως όταν μιλάμε για μεταλλεία στο Λαύριο αναφερόμαστε σε αυτά που βρίσκονται δυτικά τής πόλης τού Λαυρίου και νότια τού ύψους των χωριών Καμάριζα (Αγ. Κωνσταντίνος) και Συντερίνα (σ.σ. τα οποία δοκιμάστηκαν σκληρά από τη φωτιά που έκαψε μεγάλο μέρος ενός δάσους που αναγεννιόταν – δυστυχώς οι δασικές εκτάσεις που είχαμε δει πριν το καλοκαίρι στο βουνό τού Κίτσου και το λόφο Χορταριά χάθηκαν) αλλά οι περιοχές στις οποίες λειτουργήσανε μεταλλεία / ορυχεία είναι πιο εκτεταμένες.
Στο παρόν θα δούμε λίγες εξωτερικές εικόνες από τα ορυχεία που βρίσκονται ανατολικά των Λεγραινών, στο νότιο όριο τού Εθνικού Δρυμού Σουνίου. Εικόνες που ελπίζω να μεταφέρουν ένα ελάχιστο από την ομορφιά τού τοπίου με το νεαρό δάσος.
Η κυκλική διαδρομή που ακολουθήσαμε σημειώνεται στο χάρτη από τη wikimapia που προηγείται των εικόνων, στον οποίο έχουνε σημειωθεί και οι θέσεις κάποιων από τα πολλά ορύγματα.
Αφετηρία και κατάληξη:
Σύντομα στην πορεία μας συναντάμε τα πρώτα πηγάδια:
Εδώ έχει δημιουργηθεί ένα πεπλατυσμένο βύθισμα στο οποίο ξεχωρίζει η κολόνα (ξερολιθιά) που στηρίζει την οροφή στην είσοδο των στοών:
Ένα μεγάλο πηγάδι, στο βόρειο μέρος τού δασικού χωματόδρομου:
Στο ύψος τού προηγούμενου πηγαδιού, στην άλλη πλευρά του χωματόδρομου, στα ανατολικά πρανή μιας χαράδρας, διακρίνεται μια φυσική σπηλιά, στην οποία κατεβήκαμε (δεν υπάρχει μονοπάτι αλλά ούτε παρουσιάζεται ιδιαίτερη δυσκολία στην πρόσβαση). Η οροφή της είναι καπνισμένη ενώ ο στενός περιβάλλον χώρος έχει διαμορφωθεί:
Συνεχίζουμε• βόρεια και αριστερά μας συναντάμε την είσοδο μιας στοάς στο ύψος τού εδάφους, κάτι σπάνιο στην περιοχή, αφού συνήθως οι στοές ανοίγονται από τους πάτους πηγαδιών:
Φτάνουμε στο σημείο που ο δασικός χωματόδρομος στρέφεται δυτικά:
Στο αριστερό μας χέρι συναντάμε μια αρχαία δεξαμενή νερού, το οποίο χρησιμοποιούταν στα πλυντήρια μεταλλευμάτων, η οποία έχει συντηρηθεί και σίγουρα χρησιμοποιηθεί στα σύγχρονα χρόνια:
Γυρίζουμε νότια και μετά, για λίγες δεκάδες μέτρα εκτός δρόμου ή μονοπατιού, προσέχοντας για τυχόν μη σημειωμένα και κρυμμένα μες στη βλάστηση πηγάδια.
Κατόπιν παίρνουμε τον άλλο δασικό χωματόδρομο (που κινείται βορειότερα, ψηλότερα και διανύει μεγαλύτερη απόσταση από αυτόν που ήρθαμε) στον οποίο συναντήσαμε πολλά πηγάδια και τεχνητά βυθίσματα από τα βάθη (συνήθως) ή τα πλαϊνά των οποίων ξεκινούνε στοές. Ακολουθούν εικόνες από ορισμένα.
Στο πρώτο (βύθισμα) όμορφα άνθια μάς υποδέχονται στην είσοδο.
Το ξεχωριστό στο επόμενο είναι τα στρώματα άμμου ανάμεσα στα πολύχρωμα από την ποικιλία μετάλλων βράχια. Ένα γεωλογικό πανηγύρι(!):
Κοντά στο πέταλο τού δασικού χωματόδρομου διακρίνεται ένα γκρεμισμένο κτίσμα. Σπίτι ή βοηθητικός χώρος μεταλλωρύχων:
Ακριβώς στο πέταλο τού δασικού χωματόδρομου, όπου διασταυρώνεται με τη χαράδρα / ρέμα νοτιότερα στην οποία βρίσκεται η σπηλιά που αναφέραμε, συναντάμε ένα σωρό υλικών απόθεσης:
Συνεχίζουμε ανάντη και λίγα μέτρα μετά βρισκόμαστε σε ένα καλαίσθητο, άψογα διατηρημένο, αναλημματικό τοίχο. Δεν μπορώ να ξέρω σε τι χρησίμευε. Ίσως για να συγκρατεί τα υλικά απόθεσης από το να φράξουνε το ρέμα, ίσως πάλι για να φόρτωναν ευκολότερα, για να μεταφερθούνε στα καμίνια, τα εξορυχθέντα υλικά:
Στη συνέχεια γυρίσαμε νότια, επιστρέφοντας πια, συνεχίζοντας το δασικό χωματόδρομο, αριστερά και παράλληλα στον οποίο κινείται ένα μακρύ όρυγμα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου