Στο παρόν παρουσιάζουμε εικόνες από τα οχυρωματικά έργα, κοντά στην κορυφή τού λόφου Αγ. Δημήτριος, στο νοτιοδυτικό άκρο τού Βουνού Μαραθώνα πάνω από το χωριό Μαραθώνας.
Για τα υπόψη οχυρωματικά έργα, όπως και για αυτά που βρίσκονται 300 με 350 μ. βορειοανατολικά τους, σε γειτονικό λόφο, και τα οποία θα παρουσιάσουμε μελλοντικά, όπως σημειώνεται στον Καστρολόγο, δεν έχουνε μελετηθεί από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία ενώ η μόνη σχετικά αναφορά γίνεται στο βιβλίο τού Νίκου Νέζη «Τοπωνύμια της Αττικής, Οικισμοί – Μνημεία – Τοπωνύμια», εκδόσεις Ανάβαση, Αθήνα 2013, όπου αναφέρονται ως «μάλλον των χρόνων της τουρκοκρατίας». Σε αυτήν την περίπτωση, όπως σημειώνει και ο Καστρολόγος, αυτό σημαίνει ότι θα τα είχανε φτιάξει αρματωλοί / κλέφτες. Να είναι τούρκικα σωστά αποκλείεται διότι αυτοί θα είχανε φτιάξει ολοκληρωμένο κάστρο, κάτι καθόλου εύκολο και βολικό για τους αρματωλούς και τους κλέφτες. Ο Καστρολόγος όμως κρίνοντας από την κατασκευή τους, ως πολύ καλύτερη από τα συνήθη ταμπούρια των αρματωλών και των κλεφτών, εκτιμά ότι θα μπορούσε να είναι και των μέσων ή ύστερων βυζαντινών χρόνων.
Η προσέγγιση είναι εύκολη αφού στην κορυφή τού λόφου μπορεί κάποιος να φτάσει μέσω δασικών χωματόδρομων είτε από το τέρμα τής οδού 25ης Μαρτίου (διαγράφοντας έναν κύκλο γύρω από 3 ρεματιές σε ένα πανέμορφο νεαρό πευκοδάσος που κατακλύζει το βουνό Μαραθώνα, αναγεννημένο από το ολοκαύτωμα τού 2009) είτε από το χωριό Άνω Σούλι (μέσω του δασικού χωματόδρομου που έρχεται από την Ι.Μ. Αγ. Ραφαήλ) είτε από δυτικά (από δασικό χωματόδρομο που ξεκινά κάπου στο μέσο τής διαδρομής Μαραθώνας – Άνω Σούλι).
Στο παρόν επιλέξαμε την πρώτη. Για να φτάσουμε χρειαστήκαμε περί τη μία ώρα απολαυστικής διαδρομής στο καταπράσινο τοπίο. Η διαδρομή έχει σημειωθεί στο χάρτη από τη wikimapia που προηγείται των εικόνων.
Λίγες εικόνες (από τη διαδρομή) προς το λόφο Αγ. Δημήτριος , οποίος διακρίνεται σε όλες:
Ανεβαίνοντας, το δασικό χωματόδρομο από ανατολικά, προς την πεπλατυσμένη κορυφή τού λόφου Αγ. Δημήτριος:
Τα οχυρωματικά έργα (οι φωτογραφίες ληφθήκανε κινούμενοι από το βορειοανατολικό άκρο τής οχύρωσης κατά φορά αντίθετη των δεικτών τού ρολογιού). Να σημειώσουμε, πέρα από αυτά που αναφέρει ο Καστρολόγος, ότι τα οχυρωματικά έργα σχηματίζουν ένα «ν» με μήκη πλευρών 100 περίπου μ. έκαστο, με την κορυφή προς τα δυτικά (προς το χωριό Μαραθώνας) και γωνία μεταξύ τους (χοντρικά) 60 μοιρών. Στα άκρα και την κορυφή έχουνε κατασκευαστεί χαμηλοί κυκλικοί πύργοι. Το ψηλότερο σημείο τής οχύρωσης, στο βόρειο πύργο, βρίσκεται στα 353 μ. υψόμετρο και το χαμηλότερο, στο νοτιοανατολικό πύργο, στα 343 μ. υψόμετρο. Στην πρώτη εικόνα, στο βάθος προς τα βόρεια διακρίνεται ο λόφος όπου έχουνε κατασκευαστεί τα άλλα οχυρωματικά έργα (τα οποία, όπως αναφέραμε νωρίτερα, θα παρουσιάσουμε μελλοντικά), τα οποία ελέγχανε την πρόσβαση, από ανατολικά και βόρεια, προς τα κύρια οχυρωματικά έργα: αυτά στην κορυφή (τα οποία παρουσιάζουμε στο παρόν).
Στην επόμενη διακρίνεται μια εκτεταμένη σκουριασμένη περίφραξη, γύρω από όλη την κορυφή και αρκετά χαμηλά, κατά τόπους φθαρμένη και πεσμένη, με μόνη πραγματική «χρησιμότητα», εάν μπει φωτιά, να εγκλωβίσει άγρια ζώα και να καούνε ζωντανά. Ο ιδιοκτήτης, όποιο πρόσωπο – φυσικό ή νομικό – και αν είναι θα μπορούσε να τοποθετήσει πασσάλους. Εξάλλου δεν υπάρχει κάποιο κτίσμα στο χώρο που χρήζει προστασίας με περίφραξη.
Στην επόμενη το εκκλησάκι τού Πρ. Ηλία το οποίο συναντήσαμε κατεβαίνοντας / επιστρέφοντας ακολουθώντας διαφορετική διαδρομή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου