Μια Απελπισία (*)
Το μυαλό τώρα, είναι καθαρό
σαν ουρανός ασυννέφιαστος.
Είναι η ώρα λοιπόν να φτιάξεις ένα
σπίτι στην ερημιά.
Τι έχω κάνει παρεκτός
περιπλανήσεις με τα μάτια
στραμμένα στα δέντρα; Έτσι εγώ
θα φτιάξω: γυναίκα,
οικογένεια κι αναζήτηση
για γείτονες.
Ή εγώ
θα χαθώ από μοναξιά ή
έλλειψη τροφής ή
κεραυνό ή την αρκούδα
(πρέπει να δαμάσεις το αρσενικό ελάφι
και να φορέσεις την αρκούδα).
Και ίσως κάνω μια εικόνα
της περιπλάνησής μου, μια μικρή
εικόνα — ιερό στην άκρη
του δρόμου να δείχνει
στον ταξιδιώτη ότι ζω
εδώ στην ερημιά
ξύπνιος και στο σπίτι.
(*) εναλλακτικά ο τίτλος, στην απόδοση, θα μπορούσε να είναι και «Μια Ερημιά», αλλά στο πρωτότυπο χρησιμοποιείται ο όρος «wilderness», που ξεκάθαρα θα πρέπει να αποδοθεί ως «ερημιά» οπότε, για την απόδοση τού όρου «Desolation» ο όρος «Ερημιά» θα πρέπει να αποκλειστεί. Επίσης όροι όπως «Απόγνωση», «Όλεθρος» ή «Ερήμωση», δεν ταιριάζουνε κατά την άποψή μου.
A Desolation
Now mind is clear
as a cloudless sky.
Time then to make a
home in wilderness.
What have I done but
wander with my eyes
in the trees? So I
will build: wife,
family, and seek
for neighbors.
Or I
perish of lonesomeness
or want of food or
lightning or the bear
(must tame the hart
and wear the bear).
And maybe make an image
of my wandering, a little
image—shrine by the
roadside to signify
to traveler that I live
here in the wilderness
awake and at home.
Πηγή πρωτότυπου: famouspoetsandpoems.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου