Ο Basho, το χειμώνα του 1687, στα 43 του, πήγε από την πόλη Edo στη γενέτειρα του Iga για να περάσει την Πρωτοχρονιά με την οικογένειά του. Εκεί του δείξανε τα υπολείμματα τού ομφάλιου λώρου του, τα οποία φυλάσσονταν ως ενθύμιο: τα υλικά υπολείμματα τής σύνδεσης τού Basho με τη μητέρα του. Στη θέα τους έγραψε το:
旧里や / 臍の緒に泣く / 年の暮
Πηγή: basho4humanity.com.
Στην ανωτέρω ιστοσελίδα, το εν λόγω ποίημα χαϊκού, αποδίδεται στα αγγλικά ως:
My native place
over navel cord I weep
end of the year
Μια κατά λέξη απόδοση, στα ελληνικά:
Η γενέτειρά μου
Πάνω από τον ομφάλιο λώρο θρηνώ
Τέλος τού χρόνου
Μια άλλη απόδοση
αφενός, απαλλαγμένη από την ιστορία τού ποιήματος, εστιασμένη στον θρήνο μπρος στον αποκομμένο ομφάλιο λώρο ως σύμβολο τού θρήνου μπρος στον αποχωρισμό από κάτι με το οποίο υπήρχε υλικό και συναισθηματικό δέσιμο και εξάρτηση από αυτό,
αφετέρου τηρώντας τον κανόνα του 17σύλλαβου (5-7-5) τρίστιχου,
θα μπορούσε να είναι:
Η πατρίδα μου
Θρηνώ για το χωρισμό
Τέλος εποχής
Αφιερωμένο στην Πόπη Νεγιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου